เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
เป็นท่าอากาศยานนานาชาติหลักในประเทศโอมาน ตั้งอยู่ห่างไป 32 กม. เมืองมัสกัต เป็นศูนย์กลางสำหรับผู้ให้บริการธงสายการบินโอมานแอร์ มีบริการเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทางในภูมิภาคหลายแห่งรวมถึงบริการข้ามทวีปไปยังเอเชียแอฟริกาและยุโรป
เป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดของประเทศนิวซีแลนด์ โดยมีผู้โดยสารมากกว่า 21 ล้านคนในแต่ละปี ตั้งอยู่ในเขต Mangere ซึ่งเป็นย่านที่อยู่อาศัยและ Airport Oaks ซึ่งเป็นศูนย์บริการชานเมือง
เป็นเมืองใหญ่ที่สุดในนิวซีแลนด์ และยังเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการศึกษาของประเทศ โอ๊คแลนด์ได้รับการจัดอับดับให้เป็นอันดับที่ 3 จาก 221 เมืองที่มีคุณภาพชีวิตดีที่สุดในโลก และยังติดอันดับที่ 138 จาก 143 ของเมืองใหญ่ของโลกที่มีค่าครองชีพไม่สูง โอ๊คแลนด์เป็นเมืองสมัยใหม่และมีความเคลื่อนไหวตลอดเวลา เป็นเมืองที่รู้จักกันดีว่ามีอากาศดี วิวสวย และผู้คนเป็นมิตร
เพื่อชมพื้นที่ที่เคยเป็นภูเขาไฟมอดไปแล้ว และ อุดมสมบูรณ์มีหญ้าเขียวสวยงามทิ้งไว้แต่เพียงหลุมกว้างๆ ที่เป็นร่องรอยของปากปล่องภูเขาไฟเท่านั้น วิวทิวทัศน์ตรงยอดเขาอีเดนถึงจะเรียกว่ายอดเขา แต่ความสูงจากระดับน้ำทะเลเพียง 196 เมตร ที่เกาะเหนือนี้อากาศยังไม่หนาวเย็นมาก บนยอดเขาอีเดนลมแรงจะได้สัมผัสความเย็น ก่อนมุ่งหน้าสู่เกาะใต้เพื่อไปสัมผัสความเย็นจริงๆ
สะพาน Sydney Harbour Bridge อยู่ห่างจาก Sydney Opera House ไม่มากนัก ใช้เวลาเดินประมาณ 10 นาที โดย Sydney Harbour Bridge นั้นเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของเมือง Sydney มีโครงสร้างผิวจราจรพาดผ่านโครงเหล็กถักรูปโค้งที่ตั้งอยู่บนอ่าวซิดนีย์ เป็นสะพานระนาบเดี่ยวที่ใหญ่ที่สุดในโลก สร้างขึ้นในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำในทศวรรษ 1930 เพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวัง
ช้อปปิ้งเลือกซื้อสินค้าต่างๆ ตามอัธยาศัย ซึ่งบนถนนควีนส์ ซึ่งเป็นแหล่งขาย สินค้านานาชนิดให้ท่านได้เลือกซื้อมากมาย
เป็นสิ่งปลูกสร้างที่สูงสุดในซีกโลกใต้ มีความสูงถึง 328 เมตรจากพื้นดิน สวยงามและโดดเด่นมากในเมืองโอ๊คแลนด์ หอคอยนี้เปิดให้เข้าชมเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2540 จากจุดชมวิวสามารถชมทัศนียภาพของเมืองโอ๊คแลนด์ได้ไกลถึง 80 กิโลเมตร นอกจากนั้นยังมีกิจกรรมท้าทายคนชอบความสูงด้วยการเดินชมวิวบนสกายวอล์ค
เป็นเขตชนบทเล็กๆ ทางตอนเหนือของนิวซีแลนด์ พื้นที่ที่ถูกล้อมรอบไปด้วยเทือกเขาสวยงาม และฟาร์มที่แสนอุดมสมบูรณ์ ได้กลายเป็นดินแดนมิดเดิลเอิร์ธที่เราได้เห็นในฉากภาพยนตร์เรื่อง เดอะ ฮอบบิท และยังคงเนรมิตให้เหมือนตอนที่ใช้ถ่ายทำภาพยนตร์ทุกประการ ซึ่งนอกจากภาพยนตร์เรื่อง เดอะ ฮอบบิทแล้ว
บ้านในเมืองมาตามาตาที่ใช้เป็นฉากในภาพยนตร์เรื่อง เดอะ ลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์ และ ภาพยนตร์เรื่อง เดอะ ฮอบ บิท
เป็นตัวแทนของเมืองที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน เนื่องด้วยเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีจุดเด่นคือเป็นแหล่งรวมความอัศจรรย์ของน้ำพุร้อน ป่า ทุ่งหญ้าและทะเลสาบ อุดมสมบูรณ์ด้วยปลาเทราต์ เรียกได้ว่าเป็นเมืองแห่งสปาและการท่องเที่ยวของ ประเทศประเทศนิวซีแลนด์
เป็นศูนย์วัฒนธรรมที่นำเสนอและอนุรักษ์วัฒนธรรมพื้นเมืองของชาวเมารี ซึ่งรัฐบาลได้ออกพระราชบัญญัติคุ้มครองและรักษาศิลปวัฒนธรรมและการช่างของเมารีขนานแท้ โดยจัดให้มีการถ่ายทอดการสานตะกร้า ทอผ้าและทอเสื่อ การแกะสลักโบสถ์ เรือพาย อาวุธ และเครื่องประดับ ซึ่งงานเหล่านี้เป็นส่วนสำคัญในการดำเนินชีวิตของชาวเมารีสืบต่อกันไป
เป็นการแสดงที่นำเสนอถึงชีวิต ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมของชาวพื้นเมืองเมารีในประเทศนิวซีแลนด์
เป็นฟาร์มเลี้ยงแกะซึ่งปรับปรุงเป็นสถานที่ท่องเที่ยว รอบฟาร์มที่จัดแต่งอย่างลงตัวและเป็นธรรมชาติ ภายในมีอาคารสำหรับจัดการแสดง สร้างเหมือนโรงนาขนาดใหญ่ มีเวทีสูงและอัฒจันทร์เป็นชั้น ๆ ลดหลั่นกันลงมาสำหรับให้แกะมายืนโชว์ตัว และติดป้ายชื่อสายพันธุ์ของแกะจากทั่วโลก ๑๙ สายพันธุ์
จะได้เพลิดเพลินกับการแสดงของสุนัขต้อนแกะ ที่โชว์ลีลาวิ่งต้อนแกะอย่างแสนรู้ และได้สนุกกับการป้อนอาหารแกะ ป้อนนมลูกแกะตัวน้อย พร้อมฝึกรีดนมวัวด้วย รวมถึงชมการโชว์แกะสายพันธุ์ต่างๆ การสาธิต ตัดขนแกะ และกระบวนการทอขนแกะเป็นเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม สิ่งของเครื่องใช้ และผลิตภัณฑ์ต่างๆจากแกะ
เป็นสวนป่าธรรมชาติซึ่งใช้เป็นสถานที่นอกจากอนุรักษ์ป่าและลำธารตามธรรมชาติแล้วยังใช้เป็นสถานที่เลี้ยงและเพาะพันธุ์ปลาเทร้าท์ นก หงส์ เป็ด และสัตว์ป่าพันธุ์หายาก มีลำธารนองโกฮ้าซึ่งเป็น น้ำแร่ธรรมชาติที่ไหลเซาะมาตามป่า ทีไวรีก้ามีความหมายว่าน้ำที่มีรสหวาน ชาวเมารีในสมัยโบราณซึ่งอาศัยอยู่ในบริเวณนี้ได้ใช้น้ำแร่นี้ ให้นักรบที่ได้รับบาดเจ็บและผู้เจ็บป่วยดื่มรักษา เชื่อว่าสมารถบำบัดอาการเจ็บป่วยได้
เป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งของทะเลสาบเทาโป ตั้งอยู่ที่ทางออกของทะเลสาบเทาโป ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดของนิวซีแลนด์
เป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในแถบแม่น้ำไวกาโต ที่ซึ่งแม่น้ำไวกาโตกระโจนผ่านช่องเขาแคบ ๆ และข้ามชันหินสูง 11 เมตรซึ่ง มีกระแสน้ำตกลงมากกว่า 300,000 ลิตรต่อวินาที เป็นน้ำตกที่สวยงามเมื่อต้องแสงแดด ฝอยน้ำที่เย็นเฉียบจะ ทอประกายสีเขียวอมฟ้าก่อนไหลลงสู่สระน้ำเบื้องล่าง
เป็นทะเลสาบนํ้าจืดที่ใหญ่ที่สุดของประเทศนิวซีแลนด์ มีเส้นรอบวงชายฝั่งประมาณ 193 กิโลเมตรและมีจุดที่ลึกที่สุดที่ 186 เมตร เป็นทะเลสาบที่ก่อกำเนิดแม่น้ำสาขาที่สำคัญอย่างแม่น้ำ Waitahanui แม่น้ำ Tongariro และแม่น้ำ Tauranga ที่นี่เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของปลาเทร้าสีรุ้ง (Rainbow Trout) อีกด้วย
เป็นย่านชนบทเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ King Country ในเกาะเหนือของประเทศนิวซีแลนด์ มีอุตสาหกรรมหลักในเมืองได้แก่การทำฟาร์มแกะ กิจการป่าไม้ และการทำเหมืองหินปูน
คื ถ้ำหนึ่งเดียวในโลก ที่คุณจะสามารถเห็นดาวได้ทั้งที่อยู่ใต้โลก มันเป็น 1 ในถ้ำท่องเที่ยวยอดนิยมของนิวซีแลนด์ ถ้ำนี้ไม่ได้งดงามเพียงเฉพาะตัวถ้ำเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้อาศัยในถ้ำนี้ด้วยอีกต่างหาก นั้นคือหนอนเรืองแสง
เป็นเมืองใหญ่ที่สุดในนิวซีแลนด์ และยังเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการศึกษาของประเทศ โอ๊คแลนด์ได้รับการจัดอับดับให้เป็นอันดับที่ 3 จาก 221 เมืองที่มีคุณภาพชีวิตดีที่สุดในโลก และยังติดอันดับที่ 138 จาก 143 ของเมืองใหญ่ของโลกที่มีค่าครองชีพไม่สูง โอ๊คแลนด์เป็นเมืองสมัยใหม่และมีความเคลื่อนไหวตลอดเวลา เป็นเมืองที่รู้จักกันดีว่ามีอากาศดี วิวสวย และผู้คนเป็นมิตร
เป็นจุดช้อปปิ้งที่ตั้งอยู่ใจกลางควีนส์ทาวน์ที่มีเสน่ห์ ข้างในมีแหล่งช้อปปิ้งทุกประเภทตั้งแต่บูติกจนถึงแฟชั่นระดับไฮเอนด์ไปจนถึงเสื้อผ้ากีฬาและอีกมากมาย
เป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดของประเทศนิวซีแลนด์ โดยมีผู้โดยสารมากกว่า 21 ล้านคนในแต่ละปี ตั้งอยู่ในเขต Mangere ซึ่งเป็นย่านที่อยู่อาศัยและ Airport Oaks ซึ่งเป็นศูนย์บริการชานเมือง
ท่าอากาศยานนี้ตั้งอยู่ที่เขตเซปัง รัฐสลังงอร์ ประเทศมาเลเซีย ห่างจากตัวเมืองกัวลาลัมเปอร์ประมาณ 50 กิโลเมตร เปิดดำเนินการเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2541 เพื่อใช้เป็นท่าอากาศยานหลักแทนท่าอากาศยานสุลต่าน อับดุล อาซิส ซาห์(สูบัง) ซึ่งตั้งห่างอยู่ทางทิศเหนือ (ปัจจุบันเปิดทำการในสายภายในประเทศ และเครื่องบินขนาดเล็ก)
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย