ทัวร์พม่า ย่างกุ้ง พุกาม มัณฑะเลย์ 5 วัน 4 คืน พระธาตุอินทร์แขวน มหาเจดีย์ชเวสิกอง บิน PG

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย

เป็นท่าอากาศยานที่ตั้งอยู่ในเมืองมิงกาลาดง ซึ่งห่างจากเมืองย่างกุ้งไป 15 กิโลเมตร ที่นี่เป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่เป็นอันดับสามของประเทศ และเป็นท่าอากาศยานหลักของเมืองย่างกุ้ง

เป็นเมืองของชาวมอญมาก่อนในอดีต ก่อนที่พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้จะยึดครองได้ หลังจากที่พระเจ้าตะเบ็งชเวตี้เข้ามาทำพิธี เจาะพระกรรณที่ฐานพระธาตุมุเตาขณะที่ยังอยู่ในเขตของมอญอยู่ และสถาปนาเป็นศูนย์กลางอำนาจของราชวงศ์ตองอู หงสาวดีเจริญรุ่งเรืองสุดขีดในรัชสมัยของพระเจ้าบุเรงนอง

เป็นเจดีย์ที่มีความสำคัญยิ่งในหงสาวดี ภายในบรรจุพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้า และมียอดเจดีย์หักซึ่งชาวมอญและชาวพม่าเชื่อกันว่าเป็นจุดที่ศักดิ์สิทธิ์มาก นักท่องเที่ยวสามารถไปนมัสการ ณ จุดอธิษฐานอันศักดิ์สิทธิ์ และสามารถนำธูปไปค้ำกับยอดของเจดีย์องค์ที่หักลงมาเพื่อเป็นสิริมงคลซึ่งเปรียบเหมือนดั่งค้ำจุนชีวิตให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้นไป

เป็นพระราชวังที่ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวห้ามพลาดหากได้มาเยือนหงสาวดี ซึ่งพระเจ้าบุเรงนองมีรับสั่งให้สร้างขึ้นเพื่อเป็นศูนย์กลางทางการปกครอง พระนเรศวรและพระสุพรรณกัลยาก็เคยประทับที่นี่ในระหว่างที่พระองค์ทรงเป็นองค์ประกัน พระเจ้าบุเรงนองจึงรับสั่งให้สร้างพระราชวังให้ยิ่งใหญ่ โดยกำแพงเมืองชั้นนอกมีประตูถึง 20 ประตู พื้นที่ภายในกำแพงเมืองกว้างใหญ่มาก แม้แต่พระธาตุมุเตายังจัดเป็นส่วนหนึ่งในกำแพงเมืองพระราชวังบุเรงนองแห่งนี้

เป็นเมืองเก่าที่มีทัศนียภาพอันสวยงามสองข้างทาง ที่เป็นทั้งทุ่งนา ป่าเขา ความเป็นธรรมชาติที่มีอากาศดีตลอดปี

เป็นจุดพักรถที่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขา เมื่อมาถึงก็ต้องเปลี่ยนถ่ายจากรถบัสท่องเที่ยวมาเป็นรถ 6 ล้อประจำทางที่วิ่งขึ้นเขา-ลงเขาโดยเฉพาะ ผู้ที่จะขึ้นไปนมัสการพระธาตุอินทร์แขวนที่อยู่บนยอดเขาสูง 1200 เมตรหรือ 3600 ฟุต ก็ต้องมาขึ้นรถที่นี่กันทุกคน

มีลักษณะเป็นก้อนหินสีทองขนาดใหญ่ ตั้งอยู่บนหน้าผาสูงชันอย่างหมิ่นเหม่ เหมือนจะหล่นและท้าทายแรงดึงดูดของโลกโดยไม่ตกลงมาอย่างเหลือเชื่อ พระธาตุอินทร์แขวนนับเป็น 1ใน 5 มหาบูชาสถาน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวพม่าต้องไปสักการะ และตามความเชื่อล้านนาเชื่อว่าเป็นพระธาตุประจำปีเกิดปีจอ (ปีหมา) ที่คนเกิดปีนี้ต้องไปนมัสการสักครั้งหนึ่งในชีวิต

ตักบาตรพระสงฆ์กว่า 1,000 รูป ที่วัดไจ้คะวาย สถานที่ที่มีพระภิกษุและสามเณรไป ศึกษาพระไตรปิฎกเป็นจานวนมาก ท่านสามารถนาสมุด ปากกาดินสอไปบริจาคที่วัดแห่งนี้ได้หรือบริจาคปัจจัยให้กับท่าน (ควรเตรียมแลกแบงค์เล็กๆไว้สำหรับทำบุญ

เป็นปูชนียสถานศักดิ์สิทธิ์อันดับสองของเมืองหงสาวดี รองจากพระมหาธาตุมุเตา และเป็นพระพุทธไสยาสน์ที่มีความยาว 181 ฟุต สูง 50 ฟุต สร้างโดยพระเจ้าเมงกะติปะในปี พ.ศ.1537 ในสมัยมอญเรืองอำนาจ มีพุทธลักษณะงดงาม โดยจะวางพระบาทเหลื่อมพระบาท ต่างจากพระพุทธไสยาสน์ของไทยที่นิยมวางพระบาทเสมอกัน เล่าขานว่าเป็นพระรูปสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในคืนก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพาน

เป็นเจดีย์ที่มีอายุราว 500 กว่าปี มีลักษณะเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยขนาดใหญ่ 4 องค์หันพระพักตร์ไปทุกทิศทาง เหตุผลที่ต้องสร้างหันไปทุกทิศนั้นก็เพราะแทนความหมายถึงพระพุทธเจ้าทั้งสี่พระองค์ในภัทรกัปนั่นเอง

สักการะ พระพุทธไสยาสน์เจาทัตยี (Kyauk Htatgyi Buddha) หรือ พระนอนตาหวาน นมัสการพระพุทธรูปนอนที่มีความยาว 55 ฟุต สูง 16 ฟุต ซึ่งเป็นพระที่มีความพระที่มีความสวยที่สุดมีขนตาที่งดงาม พระบาทมีภาพมงคล 108 ประการ

เป็นเจดีย์ที่ก่อสร้างขึ้นเพื่อรับพระเกศาธาตุก่อนที่จะนำไปบรรจุในพระเจดีย์ชเวดากอง เมื่อพระเกศาธาตุได้ถูกอัญเชิญขึ้นจากเรือได้นำมาประดิษฐานไว้ที่พระเจดีย์แห่งนี้ ก่อนองค์พระเจดีย์ได้ถูกทำลายในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 และได้รับการบูรณะขึ้นมาใหม่ โดยที่ใต้ฐานพระเจดีย์มีโครงสร้างโปร่ง ให้คนเดินเข้าไปภายในได้ ด้านฝาผนังใต้ฐานพระเจดีย์ได้นำทองคำและของมีค่าต่างๆ ที่พุทธศาสนิกชนชาวพม่านำมาถวายองค์พระเจดีย์มาจัดแสดงไว้

นัตโบโบยี หรือพระเทพทันใจ เป็นเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์ของชาวพม่าและชาวไทย วิธีการสักการะรูปปั้นเทพทันใจ (นัตโบโบยี) เพื่อขอสิ่งใดแล้วสมตามความปราถนาก็ให้เอาดอกไม้ ผลไม้ โดยเฉพาะมะพร้าวอ่อน กล้วย จากนั้นก็ให้เอาเงินจะเป็นดอลล่า บาท หรือจ๊าด ก็ได้ แล้วเอาไปใส่มือของนัตโบโบยี 2 ใบ ไหว้ขอพรแล้วดึกกลับมา 1 ใบ เอามาเก็บรักษาไว้ จากนั้นก็เอาหน้าผากไปแตะกับนิ้วชี้ของนัตโบโบยี แค่นี้ท่านก็จะสมตามความปราถนาที่ตั้งใจไว้

เป็นธิดาของพญานาค ที่เกิดศรัทธาในพุทธศาสนาอย่างแรงกล้า รักษาศีล ไม่ยอมกินเนื้อสัตว์จนเมื่อสิ้นชีวิตไปกลายเป็นนัต ซึ่งชาวพม่าเคารพกราบไหว้กันมานานแล้ว ตามความเชื่อนั้น เวลาที่จะขอพรกับท่าน จะต้องกระซิบ มีคนได้รับผลอธิษฐานสมปรารถนากลับมาแก้บน และบอกต่อกัน จนรายการไหว้เทพกระซิบถูกบรรจุเข้าไปในรายการทัวร์ไทยทุกบริษัท

เจดีย์นี้ตั้งอยู่บริเวณเนินเขาเชียงกุตระ เมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า เชื่อกันว่าเป็นมหาเจดีย์ที่บรรจุพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้าจำนวน 8 เส้น หนังสือ Guinness Book of Records ได้จัดให้พระเจดีย์ชเวดากองเป็นเจดีย์ที่สูงที่สุดและเก่าแก่ที่สุดในโลก

เป็นท่าอากาศยานที่ตั้งอยู่ในเมืองมิงกาลาดง ซึ่งห่างจากเมืองย่างกุ้งไป 15 กิโลเมตร ที่นี่เป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่เป็นอันดับสามของประเทศ และเป็นท่าอากาศยานหลักของเมืองย่างกุ้ง

เป็นท่าอากาศยานประจำเมืองพุกาม ตั้งอยู่ในเขตเนียงอู ที่นี่เป็นประตูหลักสำหรับการเดินทางเข้าออกและการไปยังสถานที่ต่างๆ ของเมืองพุกาม

เป็นเมืองเก่าแก่ตั้งแต่สมัยพุทธศตวรรษที่ 16 เป็นเมืองที่ติดอันดับเมืองที่มีแหล่งท่องเที่ยวทางด้านประวัติศาสตร์ที่สวยงามมากแห่งหนึ่งของประเทศพม่า โดยเฉพาะความยิ่งใหญ่ของเจดีย์จำนวนมากกว่า 5,000 องค์ จนได้รับสมญานามว่าเป็นเมืองแห่งเจดีย์สี่พันองค์ ซึ่งเป็นลักษณะที่บ่งบอกถึงความรุ่งเรืองของพุทธศาสนาในประเทศพม่าได้เป็นอย่างดี คนทั่วไปจึงขนานนามเมืองพุกามนี้ว่าเป็นอู่แห่งอารยธรรมของประเทศ

เป็นองค์เจดีย์สีทองอร่ามทรงระฆังคว่ำ สูง 160 เมตร ภายในมีหอผีนัต ซึ่งเป็นวิหารยาวที่ตั้งรูปผีหลวงที่ชาวพม่าเคารพนับถือ ในอดีตนั้นเจดีย์แห่งนี้มีความสำคัญของชาวพม่ามาก เพราะใช้เป็นสัญลักษณ์การแสดงตนเป็นพุทธมามกะมาตั้งแต่โบราณ สิ่งที่น่าสนใจสำหรับการเข้าชมเจดีย์นี้คือภาพประวัติพุทธชาดกของพระพุทธเจ้าที่ปรากฏบริเวณผนัง

ที่นี่ได้รับการยกย่องว่าเป็นศาสนสถานขนาดใหญ่ที่งดงามมากที่สุดในพุกาม และได้รับยกย่องว่าเป็น “เพชรน้ำเอกของพุทธศิลป์สกุลช่างพุกาม” ที่ได้ชื่อว่างดงามที่สุดเพราะวัดแห่งนี้เต็มไปด้วยเชิงชั้นทางศิลปะครบทุกแขนง โดยเป็นวิหารที่มีอิทธิพลของอินเดียอยู่มาก

เป็นวัดในพุทธศาสนาที่สร้างขึ้นในย่าน Myinkaba ใกล้ๆ กับเมืองพุกาม โดยเชลยมอญกษัตริย์มานูฮาในปี 1067 ตามคำจารึกของกษัตริย์มานูฮา ที่นี่มีลักษณะเป็นอาคารรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสองชั้น อาคารประกอบด้วยพระพุทธรูปนั่งสามองค์และพระพุทธรูปเข้าสู่นิพพาน วัด Manuha เป็นหนึ่งในวัดที่เก่าแก่ที่สุดในพุกาม

เครื่องเขิน เป็นที่ยอมรับกันว่าเป็นหนึ่งในงานหัตถกรรมที่มีชื่อเสียงที่สุดในพม่า โดยเครื่องเขินมีหลากหลายรูปแบบ เช่น ถ้วยน้ำ จานรอง โถใส่ของตั้งแต่ขนาดเล็กถึงใหญ่ หีบใส่ของต่างๆ ซึ่งสิ่งที่กำลังเป็นที่นิยมก็คือ โถใส่ของทำจากขนหางม้าสานกับโครงไม้ไผ่ มีขนาดเบาบางและบีบให้ยุบ แล้วกับไปคืนรูปได้ดังเดิม

วัดนี้สร้างโดยพระโอรสของพระเจ้าจันสิทธะ มีความโดดเด่นด้วยภาพจิตกรรมฝาผนังที่งดงามที่สุดในพุกามและยังคงหลงเหลืออยู่ถึงปัจจุบัน เนื่องจากรัฐบาลแห่งสหภาพเมียนมาร์ ไม่อนุญาตให้นำกล้องบันทึกภาพเข้าไปภายในวิหารหรือพระเจดีย์ ด้วยเกรงว่าแสงจากแฟลชจะทำลายภาพภายในให้เสียหาย ดังนั้น จึงไม่สามารถบันทึกภาพจิตรกรรมที่เขากว่ากันว่าสวยงาม และทรงคุณค่าทางศิลปะได้

ที่นี่ได้รับการยกย่องว่าเป็นวัดที่สวยงามทั้งภายนอกและภายใน เป็นวัดที่สร้างแบบก่ออิฐถือปูน ภายในวิหารมีช่องบันได เดินขึ้นสู่ระเบียงชั้นบนได้ และวิหารแห่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นวิหารองค์สุดท้ายที่มีการสร้างในแบบสถาปัตยกรรมพุกาม ภายในมีช่องแสงที่เมื่อส่องกระทบพระพุทธรูปแล้วงดงามมากมาย ตัวพระพุทธรูปที่ประดิษฐานภายในนั้นมีความแตกต่าง เพราะช่วงนั้นเริ่มได้รับอิทธิพลมาจากจีน

เป็นเจดีย์ที่มีความสูงที่สุดในเมืองพุกาม ตั้งอยู่ใจกลางเมืองตรงบริเวณถัดจากวัดอนันดา โดยมีความสูงอยู่ที่ประมาณ 61 เมตร ตัวเจดีย์มีศิลปะแบบปาละของอินเดีย ที่นี่ถือเป็นหนึ่งในแม่แบบของสถาปัตยกรรมพม่าที่สำคัญ

เป็นวิหารขนาดใหญ่อันเก่าแก่ที่มีชื่อที่หนึ่งของพุกาม วิหารแห่งนี้สร้างโดยพระเจ้านรถู ระหว่างการก่อสร้าง พระเจ้านรถูจะเสด็จมาตรวจงานทุกวัน จะทรงถือเข็มเล่มหนึ่ง ถ้าตรวจไปพบว่าบริเวณใดที่มีการก่ออิฐแล้วเป็นโพรงหรือรูขนาดให้เข็มสอดเข้าไปได้ พระองค์จะสั่งให้จับช่างที่ก่ออิฐนั่งไฟตัดมือเป็นการลงโทษ วิหารธรรมยางยีเป็นเจดีย์วิหารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในพุกาม แต่สร้างไม่เสร็จ มีประตูทางเข้าออกทั้ง 4 ทิศ ทำให้ตัดกันคล้ายกับไม้กางเขนแบบกรีก

ชมวิวทะเลเจดีย์เมืองพุกามในมุมมอง 360 องศา เหมาะแก่การชมวิวพระอาทิตย์ตกดินยามเย็น หรือวิวพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าตรู่ ซึ่งจะเห็นวิวของเจดีย์นับพันองค์ไกลสุดลูกหูลูก สวยงามราวกับภาพวาดตัดกับแสงสีส้มยามพระอาทิตย์กำลังขึ้นหรือลับขอบฟ้า

การแสดงหุ่นสายพม่าโอกาสที่แสดงทั้งคืนแบบสมัยก่อนน้อยมาก ส่วนใหญ่มักจะนำมาแสดงในงานอีเวนท์ต่างๆ หรือโอกาสในงานพิเศษ การแสดงละครหุ่นเป็นสื่อทางวัฒนธรรมที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อเสนอความงดงามทางศิลปะและความบันเทิง การแสดงละครหุ่นได้รับการพัฒนาจนถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของสื่อในหลากหลายวาระ ไม่ว่าจะเป็นการสื่อสารทางการเมือง ดังจะเห็นได้จากการแสดงละครหุ่นของหลายๆ ประเทศ อย่างเช่นที่พม่าจะนิยมใช้หุ่นสายเพื่อสื่อสารหรือท้วงติงการตัดสินใจของผู้บริหารประเทศ รวมถึงเชื้อพระวงศ์ในราชสำนัก หรือจะใช้หุ่นเป็นสื่อให้ข้อมูลกับเด็ก ช่วยโน้มน้าวจิตใจเด็กๆ ได้

เป็นท่าอากาศยานประจำเมืองพุกาม ตั้งอยู่ในเขตเนียงอู ที่นี่เป็นประตูหลักสำหรับการเดินทางเข้าออกและการไปยังสถานที่ต่างๆ ของเมืองพุกาม

เป็นท่าอากาศยานหลักที่ให้บริการเมืองมัณฑะเลย์ อยู่ห่างจากเมืองมัณฑะเลย์ไปทางตอนใต้ประมาณ 40 กิโลเมตร ที่นี่เป็น 1 ใน 3 ท่าอากาศยานนานาชาติของประเทศพม่า สร้างแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2542 อีกทั้งยังเป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่และทันสมัยที่สุดในประเทศ มีทางวิ่ง (รันเวย์) ซึ่งถือว่ามีความยาวที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เป็นคอมเพล็กซ์ของพระราชวังที่ก่อสร้างด้วยไม้สักที่สวยงามที่สุดแห่งหนึ่งของเอเชีย ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้โดนระเบิดจากเครื่องบินฝ่ายพันธมิตรกองทัพอังกฤษ ปัจจุปันพระราชวังที่เห็นอยู่เป็นพระราชวังที่รัฐบาลพม่าได้จำลองรูปแบบของพระราชวังของเก่าขึ้นมา แต่ที่เหมือนวังเก่าก็แค่เพียงโครงสร้างกับ ชื่อเท่านั้น

ที่นี่สร้างสมัยพระเจ้ามิงดง เป็นพระตำหนักที่สร้างจากไม้สักแกะสลักด้วยลวดลายพม่า ปิดด้วยแผ่นทองทั้งหลัง ต่อมาภายหลังพระเจ้าธีบอขึ้นครองราชย์จึงทรงยกตำหนักถวายเป็นวัดให้พระสงฆ์ได้มาศึกษาธรรมะ แม้ตอนนี้ภายนอกพระตำหนักจะไม่ปรากฏความแวววับของแผ่นทองแล้ว แต่หากลองถ่ายภาพด้วยแสงแฟลชภายในพระตำหนัก ภาพที่ออกมาช่างงดงามอร่ามตายิ่งนัก

เป็นอนุสรณ์แห่งการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 4 ซึ่งพระเจ้ามินดงทรงให้จารึกพระไตรปิฎก 84,000 พระธรรมขันธ์ ลงบนหินอ่อน 729 แผ่น ถือเป็นพระไตรปิฎกเล่มใหญ่ที่สุดในโลก และถือเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่มีการบันทึกพระไตรปิฎกเป็นภาษาบาลี ตัวเจดีย์หลักในวัดมีความสูง 30 เมตร ซึ่งจำลองรูปแบบมาจากพระมหาเจดีย์ชเวสิกองแห่งเมืองพุกาม

มิงกุนอยู่ห่างจากเมืองมัณฑะเลย์ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 11 กิโลเมตร ตั้งอยู่ทางฝั่งซ้ายขอม่น้ำอิระวดี ที่นี่เป็นพื้นที่ทางโบราณสถานที่สำคัญอีกแห่งของพม่า

หมู่บ้านมิงกุน เป็นส่วนหนึ่งของอมรปุระ แต่อยู่บนเกาะกลางลำน้ำอิรวดีและไปได้ด้วยเส้นทางเรือเท่านั้นทว่ามีอนุสรณ์สถานที่แสดงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าปดุง ระหว่างทางจะได้เห็นหมู่บ้านอิรวดีที่มีลักษณะเป็น “กึ่งบ้านกึ่งแพ” เนื่องจากระดับน้ำอิรวดีในแต่ละฤดูกาลจะมีความแตกต่างกันมาก โดยเฉพาะฤดูน้ำหลาก ระดับน้ำจะขึ้นสูงกว่าฤดูแล้วกว่า 10 เมตร ชาวพม่าจึงนิยมสร้างบ้านกึ่งแพ คือถ้าน้ำขึ้นสูงก็ร่วมแรงกันยกบ้านขึ้นที่ดอนครั้นน้ำลงมากก็ยกบ้านมาตั้งใกล้น้ำเพื่อความสะดวกสบายในการใช้แม่น้ำในชีวิตประจำวัน

เป็นแม่น้ำสายหลักของประเทศพม่า มีความยาว 2,170 กิโลเมตร มีต้นกำเนิดในเขตนู่เจียง มณฑลยูนนาน บริเวณใกล้รอยต่อเขตแดนรัฐกะฉิ่น ประเทศพม่า บริเวณต้นน้ำมีชื่อเรียกว่าแม่น้ำเมข่า จนเมื่อไหลมารวมกับแม่น้ำมะลิข่าที่เมืองมิตจีนา จึงเรียกแม่น้ำสายใหม่ว่า แม่น้ำอิรวดี โดยชื่ออิรวดีมาจากชื่อนางไอราวดี มารดาของไอราวตะ

เป็นมหาเจดีย์ยักษ์ที่สร้างไม่สมบูรณ์ในมิงกุน โดยอยู่ห่างประมาณ 10 กิโลเมตรไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของมัณฑะเลย์ การก่อสร้างขนาดใหญ่นี้เริ่มต้นโดยพระเจ้าบดอว์พญาในปี 1790 โดยภายหลังทรงพ่ายแพ้ไทยในสงครามเก้าทัพ มหาเจดีย์จึงปรากฏเพียงแค่ฐาน แต่ว่ามีความใหญ่โตมหึมาดั่งภูเขาอิฐที่มีความมั่นคง ซึ่งหากสร้างเสร็จตามแผนจะเป็นเจดีย์ที่ใหญ่ที่สุดและสูงที่สุดในโลก

ระฆังมิงกุนมีเส้นรอบวงถึง 10 เมตร สูง 3.70 เมตร น้ำหนัก 87 ตัน ระฆังนี้มีตำนานเล่าขานกันมาว่า พระเจ้าปดุงไม่ทรงต้องการให้มีใครสร้างระฆังเลียนแบบ จึงรับสั่งให้ประหารนายช่างทันทีที่สร้างเสร็จ ปัจจุบันระฆังใบนี้ถือว่าเป็นระฆังยักษ์ที่เล็กกว่าระฆังแห่งพระราชวังเคลมลินในกรุงมอสโคเพียงใบเดียว แต่ระฆังเคลมลินนั้นแตกร้าวไปแล้ว ไม่สามารถนำมาใช้งานได้อีก ระฆังมิงกุนจึงเป็นระฆังยักษ์ที่สามารถส่งเสียงก้องกังวานได้จริงๆ ที่เหลืออยู่ในโลก

เจดีย์นี้ประดิษฐานอยู่เหนือระฆังมิงกุนไม่ไกล ได้ชื่อว่าเป็นเจดีย์ที่สวยสง่ามากแห่งหนึ่ง สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2359 โดยพระเจ้าบากะยีดอว์ พระราชนัดดาในพระเจ้าปดุง เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรักที่พระองค์มีต่อพระมหาเทวีชินพิวมิน ซึ่งถึงแก่พิราลัยก่อนเวลาอันควร จึงได้รับสมญานามว่า “ทัชมาฮาลแห่งลุ่มอิรวดี” เจดีย์องค์นี้เป็นพุทธศิลป์ที่สร้างขึ้นด้วยภูมิจักรวาลคือมีองค์เจดีย์สถิตอยู่ตรงกลางณยอดเขาพระสุเมรุอันเชื่อกันว่าเป็นศูนย์กลางและโลกและจักรวาล ล้อมรอบด้วยขุนเขาและมหาสมุทรตามหลักไตรภูมิ

พระมหามัยมุนี ได้ชื่อว่าเป็นพระพุทธรูปมีชีวิต เพราะชาวพม่าเชื่อว่าพระพุทธเจ้าได้มาประทานลมหายใจอันศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในพระวรกายของพระพุทธรูปองค์นี้ พระมหามัยมุนีจึงเป็นดังตัวแทนของพระพุทธองค์ที่มีชีวิตจิตใจ ใครที่มากราบไหว้บูชาจะได้รับศรัทธาอันสูงล้ำ เป็นพระพุทธรูปหล่อทองสำริด ปางมารวิชัยทรงเครื่อง ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ที่ “วัดมหามัยมุนี” หรือชื่อแท้ดั้งเดิมคือ วัดปยกยี หรือวัดยะไข่

เป็นเมืองที่ได้รับการขนานนามว่าเป็น เมืองแห่งผู้ที่เป็นอมตะ และยังเคยเป็นเมืองหลวงเก่าที่เคยเจริญรุ่งเรืองทั้งทางด้านพุทธศาสนาและวัฒนธรรมของพม่า ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นเมืองมัณฑะเลย์ เป็นเมืองที่อยู่ทางตอนใต้ของเมืองมัณฑะเลย์ นับเป็นอีกหนึ่งเมืองของพม่าที่ยังคงมนต์ขลังมาจนปัจจุบัน ซึ่งสามารถสัมผัสได้จากวิถีชีวิตความเป็นอยู่ รวมไปถึงอารยธรรมอันเก่าแก่ของเมืองที่สามารถพบเห็นได้จากเหล่าวัดอารามและเจดีย์ที่ตั้งเรียงรายอยู่รอบๆตัวเมือง

เป็นสะพานไม้สักที่ยาวที่สุดในโลก สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าโบดอพญา สร้างขึ้นเพื่อข้ามทะเลสาบ Toungthamon ระยะทางกว่า 1 กิโลเมตร จุดเด่นของสะพานเเห่งนี้นอกจากจะเป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดเเล้วนั้น สะพานอูเบ็ง ยังสร้างมาจากไม้สัก ที่รื้อมาจากพระราชวังเเห่งกรุงอังวะอีกด้วย

ทะเลสาบนี้ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเมืองอมรปุระ มีสะพานไม้สักอูเบ็งทอดยาวเชื่อมโยงระหว่างเมืองอมรปุระกับเกาะแต๊ะเตหยัง

ตักบาตรพระสงฆ์กว่า 1,000 รูป ที่วัดไจ้คะวาย สถานที่ที่มีพระภิกษุและสามเณรไป ศึกษาพระไตรปิฎกเป็นจานวนมาก ท่านสามารถนาสมุด ปากกาดินสอไปบริจาคที่วัดแห่งนี้ได้หรือบริจาคปัจจัยให้กับท่าน (ควรเตรียมแลกแบงค์เล็กๆไว้สำหรับทำบุญ

เป็นวัดใหญ่ที่สุดของพม่าที่เมืองอมรปุระ ซึ่งในช่วงเพลจะมีภิกษุสงฆ์นับร้อยรูปเดินเรียงแถวด้วยอาการสำรวมเพื่อรับอาหารพระพุทธมหามุนี หรือรู้จักกันในนามพระล้างหน้า ที่มีความงดงามตามศิลปกรรมพม่า ที่มีลักษณะเป็นพระพุทธรูปสำริดปิดทอง ที่อย คู่บ้านคู่เมืองมาช้านาน เป็นสถานที่ที่สำคัญรองจากพระธาตุเชเวดากองในกรุงย่างกุ้ง

เป็นท่าอากาศยานหลักที่ให้บริการเมืองมัณฑะเลย์ อยู่ห่างจากเมืองมัณฑะเลย์ไปทางตอนใต้ประมาณ 40 กิโลเมตร ที่นี่เป็น 1 ใน 3 ท่าอากาศยานนานาชาติของประเทศพม่า สร้างแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2542 อีกทั้งยังเป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่และทันสมัยที่สุดในประเทศ มีทางวิ่ง (รันเวย์) ซึ่งถือว่ามีความยาวที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย