เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
เป็นท่าอากาศยานพาณิชย์ที่อยู่ในเขตเมืองลี่เจียง ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในหุบเขาที่มีทัศนียภาพงดงาม ท่าอากาศยานนี้สร้างขึ้นในปี 1995 โดยอยู่ห่างไปทางใต้ขอเมืองลี่เจียงประมาณ 25 กิโลเมตร
เป็นเมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางขุนเขาทางตอนเหนือของต้าลี่ ซึ่งมีประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ยาวนานกว่า 800 ปี และเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่าหน่าซี (Naxi) ที่อพยพมาจากทิเบต มีเสน่ห์อันงดงาม ไม่ว่าจะด้วยเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมเฉพาะถิ่นอันมีเอกลักษณ์ โดยมีโครงสร้างทางสังคมที่ผู้หญิงมีความเป็นใหญ่
ภูเขานี้ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของลี่เจียง เป็นภูเขาสูงที่ตั้งตระหง่าน ซึ่งมีหิมะปกคลุมอยู่ตลอดทั้งปี ทิวเขาแห่งนี้ประกอบไปด้วยสภาพแวดล้อมต่างๆ ทั้งหุบห้วย ธารน้ำ แนวผา และทุ่งหญ้าน่าซี ทิวเขาแห่งนี้เมื่อมองจากระยะไกล จะเห็นเป็นลักษณะคล้ายมังกรกำลังเลื้อย สีขาวของหิมะที่ปกคลุมอยู่นั้นดูราวกับหยกขาว ที่ตัดกับสีน้ำเงินของท้องฟ้า คล้ายมังกรขาวบนฟากฟ้า มีจุดชมวิวบนยอดเขาที่สามารถชมวิวทิวทัศน์และธรรมชาติบนจุดที่สวยงามที่สุดของที่นี่
เป็นโชว์ที่ผู้กำกับชื่อก้องโลก จำง อวี้ โหมว ได้เนรมิตให้ภูเขาหิมะมังกรหยกเป็นฉากหลังและบริเวณทุ่งหญ้าเป็นเวทีการแสดง โดยใช้นักแสดงกว่า 600 ชีวิต ในการประสานการประกอบท่วงท่าต่างๆ ที่ดูสนุกและเร้าใจ
เป็นธารน้ำที่มีลักษณะเป็นเชิงชั้นหินปูนสีขาวลดหลั่นลงมางดงาม ดุลจำลองความงดงามของอุทยานธารขาวกับหลวงหลงมารวมกัน ในลักษณะของน้ำตกหินปูนขนาดเล็กและภูเขาหิมะมังกรหยกเป็นพื้นหลัง น้ำที่ไหลผ่านหุบเขานี้คือน้ำที่ละลายจากหิมะบนยอดเขาหิมะมังกรหยก เนื่องจากจุดนี้มีทิวทัศน์ที่สวยงามที่มีฉากหลังคือภูเขาหิมะมังกรหยกมีน้ำตก และแม่น้ำกึ่งทะเลสาบจึงเป็นที่นิยมของศิลปินนักวาดภาพและคู่รักที่มักจะมาถ่ายภาพที่น่าประทับใจ
ที่นี่มีลักษณะบ้านพักคล้ายๆ กับเมืองเก่าลี่เจียง เป็นส่วนประกอบสำคัญของเมืองโบราณลี่เจียง ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าลี่เจียง แต่มีความเป็นธรรมชาติมาก มีบรรยากาศเงียบสงบ ผู้คนมีชีวิตเรียบง่าย นักท่องเที่ยวที่มาเยือนจะได้ชื่นชมวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของตัวเมือง
อุทยานน้ำหยกตั้งอยู่บริเวณเชิงเขาหิมะมังกรหยก ด้านทิศเหนือของเมืองลี่เจียง ห่างจากตัวเมืองลี่เจียงไปประมาณ 15 กิโลเมตร ภายในมีหมู่บ้านและน้ำที่นี่จะเป็นน้ำใสที่มีสีเขียวคล้ายหยก จนเป็นที่มาของอุทยานน้ำหยก น้ำที่ไหลมาที่หมู่บ้านนั้นมีที่กำเนิดมาจากน้ำผุบนภูเขาใต้ต้นไม้ยักษ์อายุกว่าพันปีอยู่สองต้น ปัจจุบันอุทยานน้ำหยกได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับ 4A ของจีน
เป็นเมืองโบราณอันเงียบสงบที่เป็นหนึ่งในเขตที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองลี่เจียง ตั้งห่างจากลี่เจียงไปทางเหนือประมาณ 8 กิโลเมตร เคยเป็นหมู่บ้านชาว Naxi และเป็นบ้านเกิดของผู้ว่าการหมู่บ้านตระกูลมู่ ซึ่งแปลว่า "หาดทรายสีขาว" ในอดีตที่นี่เคยเป็นเมืองหลวงเก่าของลี่เจียง เป็นศูนย์กลางการเมืองเศรษฐกิจและวัฒนธรรมประจำลี่เจียงในช่วงก่อนราชวงศ์หมิง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่จะได้เห็นชีวิตของชาว Naxi ซึ่งเป็นชาวบ้านพื้นเมืองแถบนี้
เป็นสะพานแก้วที่ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวใหม่ในลี่เจียง ตั้งอยู่นหุบเขาลึกที่เกิดขึ้นจากการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกเมื่อนานมาแล้ว บนพื้นที่ความสูง 2,880 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล มีความยาวทั้งหมดที่ 137 เมตร สามารถรับน้ำหนักได้ทั้งหมด 16 ตัน ที่นี่ถือเป็นที่เที่ยวใหม่ที่เป็นจุดถ่ายรูปอันสวยงามที่ไม่แพ้ไปกว่าสะพานแก้วที่อื่นๆ ในประเทศจีนเลย
ในร้านสมุนไพรและยาแผนจีนโบราณนั้นมีสมุนไพรธรรมชาติต่างๆ ที่น่าสนใจหลายชนิด แต่ชนิดที่อยากแนะนำที่สุดนั้นมีชื่อว่า "เป๋าซูหลิง" ซึ่งรู้จักกันในนาม "บัวหิมะ" ยาประจำบ้านที่มีชื่อเสียง ที่คนไทยนิยมซื้อไปเป็นของฝากกลับบ้าน
สระมังกรดำนี้มีที่มาจากตำนานเล่าขานกันว่าในอดีตมีคนพบเห็นมังกรดำปรากฏกายใต้น้ำบ้าง ผุดขึ้นมาจากสระน้ำบ้าง บรรยากาศภายในสวนนั้นเงียบสงบและงดงามด้วยบึงน้ำใสสะอาดสะท้อนภาพทิวทัศน์ของเทือกเขาหิมะมังกรหยกได้อย่างชัดเจน ว่ากันว่าทิวทัศน์ของเทือกเขาหิมะมังกรหยกที่มองจากบริเวณสระมังกรดำเป็นหนึ่งในทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดของจีน
เมืองโบราณลี่เจียงหรือเมืองโบราณต้าเหยียนเจิ้ง เป็นเมืองที่สร้างขึ้นมาในสมัยต้นราชวงศ์ถัง ซึ่งมีประวัติยาวนานกว่า 800 ปี ตัวเมืองตั้งอยู่ท่ามกลางการโอบล้อมด้วยสายนํ้าน้อยใหญ่ มีทัศนียภาพที่สวยงามจนได้รับการบันทึกให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของโลกโดยองค์การยูเนสโก
เป็นท่าอากาศยานพาณิชย์ที่อยู่ในเขตเมืองลี่เจียง ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในหุบเขาที่มีทัศนียภาพงดงาม ท่าอากาศยานนี้สร้างขึ้นในปี 1995 โดยอยู่ห่างไปทางใต้ขอเมืองลี่เจียงประมาณ 25 กิโลเมตร
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย