เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
เป็นท่าอากาศหลักของเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเวียดนามตอนกลาง และเป็นท่าอากาศนานาชาติที่สามของประเทศนอกเหนือจากท่าอากาศยานนอยไบกับท่าอากาศยานโฮจิมินห์ ท่าอากาศยานนี้ถูกสร้างขึ้นโดยรัฐบาลอาณานิคมของฝรั่งเศสในทศวรรษที่ 1940 ที่นี่ยังเคยเป็นท่าอากาศยานของทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 สงครามอินโดจีน รวมถึงสงครามเวียดนาม
วัดหลินอึ๋ง มีเจ้าแม่กวนอิมหลินอึ๋งแกะสลักด้วยหินอ่อนสูงใหญ่ยืนโดดเด่นสูงที่สุดในเวียดนาม ซึ่งมีทำเลที่ตั้งดี หันหน้าออกสู่ทะเลและด้านหลังชนภูเขา ตั้งอยู่บนฐานดวกบัวสง่างาม ชาวประมงนิยมไปกราบไหว้ขอพรให้ช่วยปกปักรักษา หลินอึ๋งมีความหมายว่าสมปรารถนาทุกประการ วัดแห่งนี้นอกจากเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวบ้านมากราบไหว้บูชาและขอพรแล้ว ยังเป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงาม ที่เป็นอีกหนึ่งจุดชมวิวที่สวยงามชองเมืองดานัง
เมืองเว้ตั้งอยู่ใจกลางของประเทศ อยู่ห่างจากชายฝั่งทะเล 12 กิโลเมตร เป็นเมืองของกษัตริย์ในราชวงศ์เหวียน ซึ่งได้ปกครองต่อกันมาเพียง 33 ปี ฝรั่งเศสก็บุกเข้าโจมตีเมืองเว้ มาถึงปีพ.ศ.2488 ญี่ปุ่นก็เข้ามายึดครองบังคับให้พระเจ้าเบาได๋สละราชสมบัติ ต่อมาเมืองเว้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเวียดนามใต้ ตามการแบ่งประเทศออกเป็น 2 ส่วน และได้เสื่อมสลายลงภายใต้การปกครองของโงดินห์เยียม เมืองเว้ดึงดูดนักท่องเที่ยวเพราะมีแหล่งประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม เสน่ห์ที่ไร้กาลเวลาของสถาปัตยกรรมที่ล้ำค่ามีแบบฉบับของตนเอง และยังมีความงามตามธรรมชาติบนฝั่งแม่น้ำหอมด้วย
เป็นวัดพุทธมหายาน ตั้งอยู่ริมแม่น้ำหอม เป็นอาคารทรงเจดีย์แปดเหลี่ยม 7 ชั้น สูง 21 เมตร ซึ่งสร้างขึ้นใน ค.ศ.1601 ในสมัยขุนนางเหวียนฮวาง คำว่าเทียนมู่ แปลว่า เทพธิดา ดังนั้นนักท่องเที่ยวชาวไทยส่วนใหญมาเยือนจึงตั้งชื่อภาษาไทยให้ว่า “วัดเทพธิดาราม” ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของริมแม่น้ำหอมของประเทศเวียดนาม ทางไปสุสานของพระเจ้ามิงห์หม่าง วัดแห่งนี้นับเป็นศูนย์กลางทางพุทธศาสนานิกายเซน จุดเด่นที่สุดของวัดแห่งนี้คือเจดีย์ทรงเก๋ง 8 เหลี่ยม สูงลดหลั่นกัน 7 ชั้น แต่ละชั้นเป็นตัวแทนของชาติภพต่างๆ ของพระพุทธเจ้า
เป็นจักรยานสามล้อปั่นรับจ้างในเวียดนาม หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "ซิโคล่" เป็นที่ดึงดูดทั้งคนธรรมดาสามัญ ไปถึงบุคคลสำคัญระดับประเทศนี้ ด้วยลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวรถเปิดกว้างรับอากาศบริสุทธิ์ เคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆ สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์รอบข้าง โดยไม่มีสิ่งกีดขวางสายตาจากบรรยากาศรอบตัว สามารถที่จะมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนถนน ไปจนถึงร้านค้าข้างทางได้ง่ายกว่าการโดยสารรถแท็กซี่ หรือยานพาหนะอื่นๆ
ล่องเรือมังกร ชมแม่น้ำหอม ซึ่งเป็นแม่น้ำที่มีแหล่งกำเนิดมาจากบริเวณต้นน้ำที่อุดมไปด้วยดอกไม้ป่าที่ส่งกลิ่นหอม เป็นแม่น้ำสายสั้นๆ ระหว่างทางจะได้พบเห็นหมู่บ้านชาวน้ำให้เห็นอยู่เป็นระยะๆ (ใช้เวลาล่องเรือโดยประมาณ 45-60 นาที)
เป็นตลาดสินค้าขนาดใหญ่ของเมืองเว้ ที่อยู่ติดกับเมื่อน้ำเหือง หรือแม่น้ำหอม เป็นแหล่งชุมนุมคนไทยในเมืองเว้ที่ไม่ได้นัด หมายกันมาก่อน ของที่นี่สามารถต่อรองได้ และจำเป็นต้องต่อด้วย เพราะราคาบางอย่างก็สูง
เป็นหมู่บ้านที่มีหัตถกรรมการผลิตธูปซึ่งถือเป็นอาชีพดั้งเดิมที่มีชื่ออย่างหนึ่งของชาวเวียดนาม เพราะธูปเป็นหนึ่งในสื่อความผูกพันธ์ระหว่างประเพณีและผู้คนที่เหนียวแน่น ที่นี่นักท่องเที่ยวสามารถชมการสาธิตการผลิตธูปและซื้อกลับบ้านไปได้
ยอดเขาบานาฮิลล์อยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 40 กิโลเมตร ที่นี่เป็นรีสอร์ท โรงแรม ความสนุกสนานอยู่ที่เครื่องเล่นใน Disney vietnam ที่สูงที่สุดอีกแห่งหนึ่ง สามารถสัมผัสความสวยงามท่ามกลางทัศนียภาพของภูเขาสูงของที่นี่ การเดินทางด้วยกระเช้าสู่เขาบานาฮิลล์ อาจทำให้เราลืมเวลาไปเลยก็ได้ เพราะสายตาจะจดจ่ออยู่กับความสวยงามของทัศนียภาพในหุบเขาสีเขียวเหนือพื้นดิน
เป็นสะพานที่ตั้งตระหง่านอยู่เหนือหุบเขาบานาฮิลล์ มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 1400 เมตร มีความยาว 150 เมตร ทางเดินแบ่งออกเป็น 8 ช่วง โค้งไปตามแนวเขา สิ่งที่สะดุดตานักท่องเที่ยวมากที่สุดคงจะเป็นอุ้งมือหินขนาดยักษ์ ที่แบกรับสะพานสีทองนี้เอาไว้ ที่นี่เหมาะมากที่จะมาพักผ่อนหย่อนใจ สูดอากาศสดชื่น และชมทิวทัศน์อันกว้างใหญ่ที่ไกลออกไปเหมือนไม่มีสิ้นสุด รู้สึกราวกับว่ายืนอยู่บนสวรรค์
เป็นส่วนหนึ่งของบาน่า ฮิลล์ ที่สามารถพบกับเครื่องเล่นหลากหลายรูปแบบเช่น หนัง 4D, ระทึกขวัญกับบ้านผีสิง, รถไฟเหาะ และช้อปปิ้งซื้อของที่ระลึกภายในสวนสนุก มีเครื่องเล่นหลากหลายรูปแบบ เช่น ท้าทายความมันส์ของหนัง 4D ระทึกขวัญกับบ้านผีสิง เกมส์สนุกๆ เครื่องเล่นเบาๆ รถไฟเหาะ หรือจะเลือกช้อปปิ้งของที่ระลึกของสวนสนุก
หมู่บ้านกั๊มทาน สนุกสนานไปกับกิจกรรม!! นั่งเรือกระด้ง Cam Thanh Water Coconut Village หมู่บ้านเล็กๆ ในเมืองฮอยอันตั้งอยู่ในสวนมะพร้าวริมแม่น้ำ ในอดีตช่วงสงครามที่นี่เป็นที่พักอาศัยของเหล่าทหาร อาชีพหลักของคนที่นี่คือ อาชีพประมง ระหว่างการล่องเรือท่านจะได้ชมวัฒนธรรมอันสวยงาม ชาวบ้านจะขับร้องเพลงพื้นเมือง ผู้ชายกับผู้หญิงจะหยอกล้อกันไปมานำที่พายเรือมาเคาะกันเป็นจังหวะดนตรีสุดสนุกสนาน
ด้วยเสน่ห์ที่ถูกอนุรักษ์ไว้ บ้านในแถบนี้จะมีอาคารสีเหลืองสดใสโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ รวมถึงมีไฮไลต์คือโคมไฟหลายร้อยดวง ซึ่งเมื่อตกคํ่าโคมไฟจะสว่างไสวไปทั่วเขตเมืองเก่า นับเป็นภาพที่สวยงามมาก และอีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือวิถีชีวิตที่เรียบง่ายของชาวฮอยอัน ที่ยังคงรักษาขนมธรรมเนียม ศิลปะ ประเพณีเก่าๆ ของบรรพบุรุษที่ผสมผสานความเป็นจีน ญี่ปุ่น กับเวียดนามเอาไว้ได้อย่างลงตัว
เป็นสะพานเก่าแก่ที่เชื่อมโยงถนนสองแห่ง สร้างขึ้นอย่างแข็งแรงตั้งแต่ปี 1593 โดยชาวญี่ปุ่น ที่มาอาศัยอยู่ในเเมืองฮอยอัน ต่อมามีการขยายถนนลอดใต้สะพานเพื่อให้รถผ่านได้โดยชาว ฝรั่งเศสเมื่อครั้งที่เข้ามามีบทบาทในการปกครองเวียดนาม และต่อมาได้มีการบูรณะซ่อมแซมครั้งใหญ่ในปี 1986 ซึ่งบนสะพานจะมีศาลเจ้าเล็กๆ ทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสซึ่งเป็นศาลเก่าแก่อยู่คู่เมืองนี้มานาน
เป็นเมืองท่าสำคัญของเวียดนามกลางตอนใต้ ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลจีนใต้ จัดเป็น 1 ใน 5 เขตการปกครองส่วนท้องถิ่นในเวียดนาม
ตลาดฮาน ตลาดสดของเมืองดานัง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำฮาน ไม่ไกลจากสะพานข้ามแม่น้ำ ด้านหน้าตลาดมีประติมากรรมริมแม่น้ำเป็นรูปปั้นหญิงสวยงาม มีทั้งของสดและของที่ระลึกให้เลือกซื้อ
เป็นโบสถ์สีชมพูที่ตั้งอยู่บนเนินเขาเตี้ยๆ บนถนนโงเกวี่ยนในเมืองดาลัดท่ามกลางแนวต้นสนใหญ่ ที่นี่เป็นโบสถ์สีชมพูตั้งอยู่อย่างสงบและสง่างามยิ่งนัก โบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นระหว่างปี พ.ศ. 2483-2485 โดย Zuzanne Humbert ภริยาของผู้ว่าการอินโดไชน่าชาวฝรั่งเศส ด้านหน้าโบสถ์เป็นจุดถ่ายรูปที่มีความสวยงามมาก
เป็นศูนย์ช้อปปิ้งที่ตั้งอยู่ที่ถนน 910A Ngo Quyen ในเมืองดานังทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำฮาน ที่นี่เป็นศูนย์รวมความบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดและเป็นศูนย์ธุรกิจที่ได้รับการพัฒนาในโครงการ “Da Nang and Central World Trade Center” ที่ครอบคลุมพื้นที่ 40,000 ตารางเมตร ภายในจะพบกับร้านค้าช้อปปิ้ง ร้านแฟชั่น ร้านของแบรนด์เนมต่างๆ มากมาย
เป็นท่าอากาศหลักของเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเวียดนามตอนกลาง และเป็นท่าอากาศนานาชาติที่สามของประเทศนอกเหนือจากท่าอากาศยานนอยไบกับท่าอากาศยานโฮจิมินห์ ท่าอากาศยานนี้ถูกสร้างขึ้นโดยรัฐบาลอาณานิคมของฝรั่งเศสในทศวรรษที่ 1940 ที่นี่ยังเคยเป็นท่าอากาศยานของทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 สงครามอินโดจีน รวมถึงสงครามเวียดนาม
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย