ซุปตาร์...เฉิงตู ปี้เผิงโกว ต๋ากู่ปิงชวน จิ่วจ้ายโกว 5 วัน 4 คืน (นั่งรถไฟความเร็วสูง , ทัวร์ไม่ลงร้าน) (OCT , DEC 25) บินเย็น-กลับเช้า

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย

เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองเฉิงตู ประเทศจีน โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 16 กิโลเมตร ในเขตซวงหลิว ในปี 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้ได้กลายเป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายที่สุดในภาคตะวันตกของจีน มีผู้โดยสารมาใช้บริการทั้งสิ้นกว่า 22,637,762 คน

เป็นอุทยานแห่งหนึ่งที่ตั้งในมณฑลเสฉวน ประเทศจีน เป็นอีกอุทยานที่มีความงดงามอันลงตัว ทั้งภูเขา ต้นไม้ ธรรมชาติ ภายในยังมีทะเลสาบที่ใสและมีสีสันที่งดงามดูแล้วคล้ายดั่งมีใครนำกระจกมาวางไว้บนทะเลสาบ โดยทะเลสาบแห่งนี้มีชื่อว่า "ทะเลสาบมังกรห้าสี"

เมืองเม่าเสี้ยน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลเสฉวน ประชากร ส่วนใหญ่เป็นชนชาวเผ่าเชียง เม่าเสี้ยนยังและเป็นแหล่งเพาะพันธุ์หมีแพนด้าที่สำคัญของจีนแห่งหนึ่ง

อุทยานสวรรค์ภูผาหิมะการ์เซีย “ต๋ากู่ปิงชวน” ถือว่าเป็นอุทยานสมบัติทางธรรมชาติที่ล้ำค่า ที่มีความงามไม่แพ้อุทยานและทะเลสาบที่ใดๆ จุดที่สูงที่สุดมีความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 4,860 เมตรเป็นภูผาธารน้ำแข็งที่ศักดิ์สิทธิ์ ชาวบ้านเชื่อว่ามีเทพเจ้าพิทักษ์ภูเขาแห่งนี้อยู่ ทำให้ภูผาแห่งนี้ยังไม่เคยมีใครพิชิตยอดเขาได้

เป็นทะเลสาบแนวยาวเหมือนแม่น้ำแบบหนึ่งที่อยู่ในอุทยานจิ่วจ้ายโกว มีความยาว 310 เมตร มีรูปร่างลักษณะคล้ายนกยูง มีน้ำสีฟ้าอมน้ำเงินในบริเวณน้ำลึก และสีเขียวมรกตในบริเวณน้ำตื้น และส่องประกายเป็นสีทองยามสะท้อนกับแสงแดดพราย เป็นภาพที่งดงามของธรรมชาติ

ตั้งอยู่ในบริเวณอำเภอจิ่วจ้ายโกว จังหวัดอาป้า ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือเสฉวน อยู่ห่างจากเมืองเฉิงตูประมาณ 330 กิโลเมตร ถือเป็นส่วนหนึ่งของเทศมณฑล Nanping ในเขตปกครองตนเองชนชาติทิเบตและเชียงอาป้า มีหมู่บ้านชาวทิเบตอยู่ 9 หมู่บ้าน อาศัยอยู่ริมธารน้ำเหล่านี้ เนื่องจากชาวทิเบตนับถือภูเขา ธารน้ำ จิ่วจ้ายโกว จึงได้รับการเคารพจากชาวทิเบตว่าเป็นขุนเขาธารน้ำอันศักดิ์สิทธิ์

ตั้งอยู่ในบริเวณอำเภอจิ่วจ้ายโกว จังหวัดอาป้า ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือเสฉวน อยู่ห่างจากเมืองเฉิงตูประมาณ 330 กิโลเมตร ถือเป็นส่วนหนึ่งของเทศมณฑล Nanping ในเขตปกครองตนเองชนชาติทิเบตและเชียงอาป้า มีหมู่บ้านชาวทิเบตอยู่ 9 หมู่บ้าน อาศัยอยู่ริมธารน้ำเหล่านี้ เนื่องจากชาวทิเบตนับถือภูเขา ธารน้ำ จิ่วจ้ายโกว จึงได้รับการเคารพจากชาวทิเบตว่าเป็นขุนเขาธารน้ำอันศักดิ์สิทธิ์

เป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในอุทยานจิ่วจ้ายโกว ครอบคลุมพื้นที่ 930,000 ตารางเมตร (ประมาณ 581 ไร่) ทะเลสาบยาวเป็นหิมะละลายจากภูเขา มีต้นสนซีดาร์ทั่วภูเขาล้อมรอบทะเลสาบ เมื่อมองจากระยะไกลสะท้อนเป็นทิวทัศน์อันงดงามเปรียบได้กับพระราชวังหยกในชั้นฟ้า ที่ด้านข้างของทะเลสาบมีต้นไม้เก่าที่เชื่อว่าเป็นเทพผู้พิทักษ์ทะเลสาบยาว

ทะเลสาบ 5 สี เป็นทะสาบที่มีสีของน้ำแปลกตา โดยเฉพาะเมื่อยามแสงอาทิตยต์กกระทบพื้น สีของน้ำในทะเลสาบจะเปล่งประกายเป็นสีรุ้งดูงดงาม

ทะเลสาบกระจกเป็นทะเลสาบแนวแคบในอุทยานจิ่วจ้ายโกว มีความยาวตลอดแนวประมาณ 1,000 เมตร มีภูเขาที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นเหมือนฉากศิลาขนาดใหญ่ ในช่วงน้ำนิ่ง ทะเลสาบนี้จะมีความใสราวกับกระจกตามชื่อ ที่สะท้อนเงาจากท้องฟ้าและบรรยากาศโดยรอบอันสุดสวยงาม เป็นสถานที่ที่คู่รักมักจะชอบมาถ่ายรูป

ทะเลสาบแรด สูงจากระดับน้ำทะเล 2,315 เมตร น้ำลึกโดยเฉลี่ย 12 เมตร ยาว 2 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ 2 แสนตารางเมตร เป็นทะเลสาบขนาดใหญ่อันดับ 2 ของอุทยานจิ่วจ้ายโกว รองจากทะเลสาบยาว และเป็นทะเลสาบที่มีวิวเปลี่ยนเยอะที่สุด เงาสะท้อนสวยงามอันดับ 1 รอบทะเลสาบเต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิด ฤดูใบไม้ผลิกับฤดูร้อนจะเป็นสีเขียวทั้งหมด ฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้จะเป็นสีแดง ส่วนต้นสนจะเป็นสีเขียว ส่องเงาสะท้อนนำ้ยิ่งสวยงาม โดยเฉพาะ สีครามผืนใหญ่กลางทะเลสาบ

น้ำตกธารไข่มุกเป็นน้ำตกที่ไหลผ่านถ้ำลำธารใหญ่น้อยที่สลับซับซ้อนดุจดังวังบาดาล โดยมีสายน้ำทอดยาวลดหลั่นกันมาเป็นระยะทางถึง 310 เมตร โดยไม่ขาดช่วงสายธารส่องประกายระยิบระยับราวกับความงามของเส้นไข่มุก

เป็นเมืองเอกของมณฑลเสฉวน ในปัจจุบันเป็นทั้งศูนย์กลางด้านการเมือง การทหาร และด้านการศึกษาของภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ ในสมัยจิ๋นซีฮ่องเต้ ได้มีการจัดการชลประทานขึ้น เพื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วมที่เกิดเป็นประจำทุกปี เมื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้ ชาวนาชาวไร่เพาะปลูกได้ดี ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น คนจึงเริ่มอพยพมาที่เมืองนี้มากขึ้นเรื่อยๆ จึงได้ชื่อว่าเฉิงตู

เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองเฉิงตู ประเทศจีน โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 16 กิโลเมตร ในเขตซวงหลิว ในปี 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้ได้กลายเป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายที่สุดในภาคตะวันตกของจีน มีผู้โดยสารมาใช้บริการทั้งสิ้นกว่า 22,637,762 คน

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย