เป็นจุดศูนย์กลางทางการบินในภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สามารถเชื่อมโยงการคมนาคมทางอากาศไปยังจุดต่างๆ ของโลกได้อย่างเหมาะสม ไม่ว่าจะเป็นการบินภายในภูมิภาคเอเชียด้วยกัน หรือระหว่างทวีปยุโรป ทวีปอเมริกา ทวีปออสเตรเลีย ซึ่งสามารถใช้เป็นจุดแวะลงและเชื่อมต่อในการเดินทางของผู้โดยสารตลอดจนพัสดุไปรษณียภัณฑ์ไปยังจุดอื่นๆ ได้อย่างดี
เป็นท่าอากาศยานประจำเมืองอู่ฮั่น เมืองหลวงของมณฑลหูเป่ย เปิดให้บริการครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 เมษายน ปี 1995 แทนที่ท่าอากาศยานฮันโขว หวังจี ที่นี่เป็นท่าอากาศยานที่พลุกพล่านที่สุดในภาคกลางของจีน เนื่องจากตั้งอยู่ในจุดศูนย์กลางทางภูมิศาสตร์ของเครือข่ายเส้นทางการบินของจีน
เป็นเมืองเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลหูเป่ย (Hubei) ด้วยพื้นที่ 8,467.11 ตารางกิโลเมตร มีประชากรประมาณ 8 ล้านคน อยู่ตอนกลางของประเทศจีน หากเหนือจะลงใต้ หรือ ใต้จะขึ้นเหนือ ก็ต้องผ่านอู่ฮั่น ซึ่งมีประวัติยาวนานกว่า 3,500 ปี และเป็นเส้นทางผ่านของแม่น้ำหลักสองสาย คือแม่น้ำแยงซีเกียง และแม่น้ำฮั่นซุย
เมืองอี๋ชาง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของมณฑลหูเป่ย และอยู่ปากช่องแคบซีหลิงเสียของแม่น้ำแยงซีเกียงทางทิศตะวันออก
เป็นกำแพงเมืองประจำเมืองจิวโจวที่อยู่ใกล้ๆ กับศาลเจ้ากวนอู มีความกว้าง 3.75 เมตร ยาว 10.5 กิโลเมตร สูง 8.83 เมตร มี 6 ประตู ทุกประตูจะมีป้อมหรือซุ้มอยู่ด้านบน มีหอปินหยางโหลวเป็นสัญลักษณ์สำคัญ สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง ห่างจากยุคสามก๊กกว่าหนึ่งพันปี ตอนกลางกำแพงมี “เวิ่งเฉิง” หรือ “กับดัก” ซึ่งถูกใช้เพื่อต้อนจับข้าศึกในยุคนั้น
ให้ท่านได้ชมทิวทัศน์บริเวณสองฝั่งแม่น้ำ และเรือจะแล่นผ่าน เมืองเฟิงตู ซึ่งมีฉายาว่าเป็น (เมืองผี) ซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ ซึ่งสร้างขึ้นสมัย ราชวงศ์ถังประมาน1300 ปี ก่อน มาถึงสมัยราชวงศ์ซ่ง เมื่อ 900 ปีที่ผ่านมา มีนายอำเภอแซ่ หวาง “王” และนายอำเถอ แซ่เหยียน “阎” เคยมาอยู่ที่เมืองเฟิงตู แต่คนที่บันทึก จดประวัติการเมืองเฟิงตู จดแซ่ทั้งสองสลับกัน เลยเป็น 阎王-พยายม ดังนั้นชาวเมืองเฟิงตู จึงผิดตามผิด สร้างเป็นเมืองนรก ตามความเชื่อของศาสนาเต๋าขึ้นมา ซึ่งมียมทูต ผู้ตรวจสมุดบัญชีรายชื่อของวิญญาณ ข้ามสะพานจำใจ ให้ไปดูว่าตอนที่เรามีชีวิตอยู่ในโลกมนุษย์นั้นเคยทำเรื่องชั่วดีอะไรบ้าง? และให้กินน้ำชาขี้ลืมก่อนมาเกิดใหม่ ซึ่งเป็นการสอนให้คนเราควรทำแต่สิ่งดีๆ ไม่งั้นก็จะต้องตกนรก ถูกลงโทษทรมาน
หมู่บ้านซานเสียเหรินเจีย Longjinxi Village เป็นหมู่บ้านของชาวถู่เจีย ชนกลุ่มน้อยของจีนที่อาศัยอยู่บนภูเขาริมแม่น้ำแยงซีเกียง อีกทั้งบริเวณใกล้กันยังมีลำธารเล็กๆ ที่ไหลมาจากน้ำตกมังกรเหลืองซึ่งอยู่ลึกเข้าไปด้านใน ทำให้มีสภาพพื้นที่เป็นป่าที่ร่มรื่นชุ่มชื้นตลอดทั้งปี
เป็นเขื่อนอเนกประสงค์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก เป็นแบบเขื่อนคอนกรีตถ่วงน้ำหนักกั้นขวางแม่น้ำแยงซี มีประวัติการก่อสร้างยาวนาน ใช้ในการผลิตกระแสไฟฟ้าเป็นหลักและป้องกันน้ำท่วม
เมืองอี๋ชาง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของมณฑลหูเป่ย และอยู่ปากช่องแคบซีหลิงเสียของแม่น้ำแยงซีเกียงทางทิศตะวันออก
เป็นช่องแคบที่มีความยาวที่สุดของแม่น้ำแยงซีเกียง มีความยาวประมาณ 75 กิโลเมตร ไหลไปยัง Yichang เป็นจุดที่ในอดีตเรียกได้ว่าอันตรายที่สุดในประวัติศาสตร์ของช่องเขาแยงซี ก่อนที่ทางการจะเปิดให้เดินเรือพาณิชย์อย่างปลอดภัยผ่านจุดนี้ได้ในปี 1950 ตลอดทางจะประกอบไปด้วยโตรกธารเล็กๆ แก่งต่างๆ และวิวป่าเขาที่มีความสวยงามมากๆ
มีความยาวประมาณ 42 ก.ม. สองฟากฝั่งจะมีแนวหินผาที่มีลักษณะเหมือนหินวางเรียงรายซ้อนกันเป็นชั้นอย่างมีระเบียบ เกิดทัศนียภาพที่โดดเด่นสวยงามเป็นพิเศษ
ที่นี่มีอีกชื่อเรียกว่าแม่น้ำฉางเจียง (Cháng jiāng) เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในทวีปเอเชีย และเป็นแม่น้ำที่ยาวเป็นอันดับที่ 3 ของโลก รองจากแม่น้ำไนล์ในทวีปแอฟริกาและแม่น้ำแอมะซอนในทวีปอเมริกาใต้ แม่น้ำแยงซียาว 6,300 กิโลเมตรต้นน้ำอยู่ที่มณฑลชิงไห่และทิเบต ในทิศตะวันตกของสาธารณรัฐประชาชนจีน และไหลมาทางทิศตะวันออก ออกสู่ทะเลจีนตะวันออก
เป็นพื้นที่ๆ หนึ่งของแม่น้ำแยงซีเกียง ตั้งอยู่ริมฝั่งด้านใต้ของแม่น้ำ มีแหล่งต้นกำเนิดที่นครฉงชิ่ง อำเภออู่ซัน เขตกวนตู้ โดยแบ่งออกเป็น 3 ตอนด้วยกันคือ ตอนต้นสายชื่อกวนตู้ ตอนกลางชื่อจื่อหยาง ตอนปลายชื่อเสินหนี่วซี ซึ่งไหลลงมาบรรจบรวมกันที่แม่น้ำแยงซีเกียง พื้นที่นี้มีความยาวประมาณ 15 กิโลเมตร
เป็นช่องแคบที่มีความยาวสั้นที่สุดเพียง 8 กิโลเมตร จึงดึงดูดใจนักท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่
ตั้งอยู่ติดขนาบเขาหวี้อิ้น ทางทิศเหนือของแม่น้ำแยงซีเกียง สร้างขึ้นในยุคราชวงศ์หมิง สมัยปีว่านลี่ โครงสร้างลักษณะสถาปัตยกรรมคล้ายเจดีย์ ทำจากไม้และเชื่อมต่อกันโดยไม่ได้ใช้ตะปูเลย มี 12 ชั้น สูงประมาณ 56 เมตร ซึ่งนับเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ถูกจัดอันดับไว้ว่าเป็น 1 ใน 8 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกก็ว่าได้
ที่นี่มีอีกชื่อเรียกว่าแม่น้ำฉางเจียง (Cháng jiāng) เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในทวีปเอเชีย และเป็นแม่น้ำที่ยาวเป็นอันดับที่ 3 ของโลก รองจากแม่น้ำไนล์ในทวีปแอฟริกาและแม่น้ำแอมะซอนในทวีปอเมริกาใต้ แม่น้ำแยงซียาว 6,300 กิโลเมตรต้นน้ำอยู่ที่มณฑลชิงไห่และทิเบต ในทิศตะวันตกของสาธารณรัฐประชาชนจีน และไหลมาทางทิศตะวันออก ออกสู่ทะเลจีนตะวันออก
ที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวอยู่กลางเมืองฉงชิ่ง หมู่บ้านโบราณฉือชี่โข่วเป็นหมู่บ้านที่มีชนเผ่ากลุ่มน้อยหลากหลายเชื้อชาติอาศัยอยู่ โดยอาคารบ้านเรือนภายในหมู่บ้านจะคงรูปแบบของสถาปัตยกรรมจีนดั้งเดิมไว้
เป็นถนนช้อปปิ้งที่เป็นศูนย์กลางทางการค้าขนาดใหญ่ใจกลางนครฉงชิ่ง บริเวณนี้เต็มไปด้วยร้านค้าต่างๆ มากมายกว่า 3,000 ร้าน
ท่าอากาศยานนี้ตั้งอยู่ในเขต Yubei ของเมืองฉงชิ่ง โดยอยู่ขึ้นไปทางเหนือประมาณ 19 กิโลเมตรจากตัวเมืองฉงชิ่ง ที่นี่เป็นศูนย์กลางการบินที่สำคัญสำหรับสายการบินในจีนตะวันตกที่รวมถึง China Express Airlines, China Southern Airlines, Sichuan Airlines และอื่นๆ
เป็นจุดศูนย์กลางทางการบินในภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สามารถเชื่อมโยงการคมนาคมทางอากาศไปยังจุดต่างๆ ของโลกได้อย่างเหมาะสม ไม่ว่าจะเป็นการบินภายในภูมิภาคเอเชียด้วยกัน หรือระหว่างทวีปยุโรป ทวีปอเมริกา ทวีปออสเตรเลีย ซึ่งสามารถใช้เป็นจุดแวะลงและเชื่อมต่อในการเดินทางของผู้โดยสารตลอดจนพัสดุไปรษณียภัณฑ์ไปยังจุดอื่นๆ ได้อย่างดี