ต้าเหลียน เสิ่นหยาง ฉางชุน ฮาร์บิ้น 7 วัน 5 คืน แกะสลักน้ำแข็งโดมปิงเสียต้าสือเจีย โรงงานเบียร์ฮาร์บิ้น บิน XW

เป็นจุดศูนย์กลางทางการบินในภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สามารถเชื่อมโยงการคมนาคมทางอากาศไปยังจุดต่างๆ ของโลกได้อย่างเหมาะสม ไม่ว่าจะเป็นการบินภายในภูมิภาคเอเชียด้วยกัน หรือระหว่างทวีปยุโรป ทวีปอเมริกา ทวีปออสเตรเลีย ซึ่งสามารถใช้เป็นจุดแวะลงและเชื่อมต่อในการเดินทางของผู้โดยสารตลอดจนพัสดุไปรษณียภัณฑ์ไปยังจุดอื่นๆ ได้อย่างดี

เป็นท่าอากาศยานประจำเมืองต้าเหลียน เริ่มก่อตั้งขึ้นในปี1975 มีพื้นที่อาคารผู้โดยสาร 136,000 ตร.ม. โดยมีจำนวนเส้นทางการบินทั้งสิ้น 145 เส้นทาง สามารถรองรับผู้โดยสารได้ 16-20 ล้านคนต่อปี

ต้าาเหลียน เป็นเมืองศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ การค้า การท่องเที่ยว ของมณฑลเหลียวหนิง และยังมีท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน จนได้รับการขนานนามเป็น ฮ่องกงแห่งจีนเหนือ ซึ่งครั้งหนึ่ง เคยถูกยึดครองทั้งจากญี่ปุ่น และรัสเซียในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ปลายศตวรรษที่ 19 จนถึงศตวรรษที่ 20 จึงยังมีกลิ่นอายของบรรยากาศสถาปัตยกรรมแบบรัสเซียปะปนหลงเหลือให้เห็นอยู่บ้างภายในตัวเมือง ปัจจุบันต้าเหลียนมีสถานะเป็นเมืองเศรษฐกิจชายฝั่งทะเลที่สำคัญ และเจริญรุ่งเรืองมากของจีน จึงมีนักลงทุนจากต่างชาติเข้ามาลงทุนมากมาย โดยเฉพาะนักลงทุนชาวญี่ปุ่น

จัตุรัสหินแกะสลักหมู่เสือ จัตุรัสแห่งนี้มีพื้นที่ 15,700 ตารางเมตร เป็นเขตทิวทัศน์ชายทะเล ภายในจัตุรัส ได้ใช้หินชื่อ “ฮวากังเหยียนต้าหลีสือ” กว่า 500 ชิ้น มาแกะสลักเป็นรูปเสือ 6 ตัว ที่มีท่าทางที่แตกต่างกัน มีความยาว 35.5 เมตร กว้างและสูง 6.5 เมตร เป็นสัญลักษณ์ของเมืองต้าเหลียนที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจผู้มาท่องเที่ยวเป็นอย่างมาก

เป็นจัตุรัสที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดของเมืองต้าเหลียน รอบจัตุรัสจะมีกระถางที่มีลักษณะแตกต่างกันทั้งหมด 9 ใบ แต่ละใบจะมีตัวอักษรจีนแกะสลักไว้ว่า “ความสามัคคีของชาติจีนจงเจริญ” จัตุรัสซิงไห่กินพื้นที่ 1,100,000 ตารางเมตร เป็นจัตุรัสในตัวเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเอเชีย สร้างขึ้นเมื่อปี 1997 เพื่อต้อนรับฮ่องกงกลับสู่ปิตุภูมิ จัตุรัสซิงไห่ริมฝั่งทะเล พื้นที่ส่วนใหญ่ของจัตุรัสคลุมด้วยต้นไม้ชนิดต่างๆ และเป็นพื้นที่สีเขียวทั้งนั้น รอบจัตุรัสมีรูปปั้นการกีฬาชนิดต่างๆ จำนวนมาก ซึ่งทำโดยเส้นเหล็กกล้าสีขาว สูงหลายเมตร โดยเฉพาะมีต้นสนอันเขียวขจีอยู่เบื้องหลัง

ต้าาเหลียน เป็นเมืองศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ การค้า การท่องเที่ยว ของมณฑลเหลียวหนิง และยังมีท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน จนได้รับการขนานนามเป็น ฮ่องกงแห่งจีนเหนือ ซึ่งครั้งหนึ่ง เคยถูกยึดครองทั้งจากญี่ปุ่น และรัสเซียในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ปลายศตวรรษที่ 19 จนถึงศตวรรษที่ 20 จึงยังมีกลิ่นอายของบรรยากาศสถาปัตยกรรมแบบรัสเซียปะปนหลงเหลือให้เห็นอยู่บ้างภายในตัวเมือง ปัจจุบันต้าเหลียนมีสถานะเป็นเมืองเศรษฐกิจชายฝั่งทะเลที่สำคัญ และเจริญรุ่งเรืองมากของจีน จึงมีนักลงทุนจากต่างชาติเข้ามาลงทุนมากมาย โดยเฉพาะนักลงทุนชาวญี่ปุ่น

เป็นเมืองเอกของมณฑลเหลียวหนิง มีซื่อเดิมเป็นภาษาแมนจูว่า “มุกเดน” เมืองที่ในอดีตเคยอยู่ใต้การปกครองของรัสเซียจนถึงปี 1931 จึงตกเป็นของญี่ปุ่น และกลับมาอยู่ภายใต้การดูแลของรัสเซียอีกครั้งในปี 1945

พระราชวังโบราณเสิ่นหยางกู้กง โบราณสถานจากสมัยต้นราชวงศ์ชิง ที่ได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดีและมีลักษณะคล้ายคลึงกันมากกับพระราชวังหลวงที่กรุงปักกิ่งแต่มีขนาดเล็กกว่า

ถนนโบราณหม่านชิง หรือ ถนนแมนจู ที่มีบรรยากาศแบบโบราณเหมือนนำท่านกลับสู่อดีตเมื่อสามร้อยกว่าปีที่แล้ว

บ้านนายพลตระกูลจาง สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1914 บนพื้นที่ 36,000 ตารางเมตร เป็นสถาปัตยกรรมผสมระหว่างสวนจีนโบราณและบ้านสไตล์ยุโรป ซึ่งผู้เป็นพ่อ นายพลจางจั้วหลิน และลูกชายนายพลจางเสวียเหลียน ทั้งสองเป็นทหารระดับนายพลก๊กมินตั๋ง ถือเป็นนายทหารที่รักชาติมีส่วนสำคัญในสงครามขับไล่ญี่ปุ่น จนได้รับการจารึกในหน้าประวัติศาสตร์

เป็นถนนคนเดินในเมืองเสิ่นหยาง ให้ท่านได้เลือกซื้อเลือกหาสิ่งของที่ถูกอกถูกใจฝากญาติสนิทมิตรสหายของท่าน

เมืองฉางชุน เมืองฤดูใบไม้ผลิแห่งเขตเหนือของจีน แต่เดิมฉางชุนเป็นศูนย์กลางอำนาจของเผ่าแมนจู เมื่อญี่ปุ่นเข้ายึดครองเขตแมนจูเรียในช่วงปี 1938-1945 ได้สถาปนาเป็นรัฐแมนจูกัว และได้ประกาศตั้งฉางชุนเป็นเมืองหลวงหลังญี่ปุ่นสิ้นอำนาจ

วังปูยี หรือ พระราชวังจอมปลอม ซึ่งเป็นที่ประทับของจักรพรรดิปูยี จักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ชิงหรือกษัตริย์องค์สุดท้ายของแผ่นดิน นอกจากนี้ให้ท่านชมห้องหับต่างๆที่ปูยีเคยใช้นอน , นั่งสูบบุหรี่ , อ่านหนังสือ และใช้ความคิดตามลำพัง มีรูปภาพและจดหมายให้เห็นภาพในช่วงนั้น และจัดเป็นพิพิธภัณฑ์แสดงชีวิตความเป็นอยู่ในวัง นอกจากนั้น ท่านยังสามารถชม กระทรวงทั้งแปดของแมนจู (ชมภายนอก) ตั้งอยู่ใจกลางเมืองฉางชุน บนถนนซินหมิน ได้อีกด้วย

เป็นจัตุรัสวัฒนธรรม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของเมืองฉางชุน มีกระทรวงมหาดไทย กระทรวงยุติธรรม กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงคมนาคม กระทรวงเกษตร กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงการต่างประเทศและกระทรวงสาธารณสุข ก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อปี ค.ศ.1936 สัมผัสชีวิตความเป็นอยู่ของชาวพื้นเมืองหมั่นโจว

ฮาร์บิ้นเป็นเมืองหลวงของมณฑลเฮยหลงเจียง มีช่วงฤดูหนาวมากกว่าฤดูร้อนและเลื่องชื่อในฐานะเป็นเมืองน้ำแข็งของประเทศ ฮาร์บินมีสมญานามว่า 'ไข่มุกบนคอหงส์' เนื่องจากสัญฐานของมณฑลเหยหลงเจียงมีลักษณะคล้ายหงส์ ส่วนสมญานามอื่นๆ คือ 'มอสโคว์แห่งตะวันออก' หรือ 'ปารีสแห่งตะวันออก' เนื่องจากลักษณะสถาปัตยกรรมของอาคารบ้านเรือนในเมืองคล้ายกับในมอสโกหรือปารีส และฮาร์บินยังเป็นที่รู้จักในชื่อ 'เมืองแห่งน้ำแข็ง' เพราะมีฤดูหนาวที่ยาวนานและหนาวเย็นมาก

อนุสาวรีย์นี้ตั้งอยู่ ณ บริเวณชายฝั่งแม่น้ำซงฮัว เป็นอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงความพยายามของชาวเมืองฮาร์บินที่พยายามต่อสู้กับอุทกภัยครั้งใหญ่เมื่อปี 1957 ตัวอนุสาวรีย์มีลักษณะเป็นเสาทรงกลมแบบโรมัน สูง 13 เมตร บนยอดเสาเป็นรูปแกะสลักกลุ่มกรรมกรชาวนา ทหาร ข้าราชการ และนักศึกษาที่ร่วมใจร่วมแรงกันในการต่อสู้กับอุทกภัยดังกล่าว

สวนสตาลินแห่งนี้ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำซงฮัวในฮาร์บิ้น โดยสวนแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในปี 1953 ซึ่งมีรูปแบบที่รับอิทธิพลจากศิลปกรรมของทวีปยุโรป แต่มีความสมบูรณ์แบบกว่าและมีเอกลักษณ์ที่ห้าวหาญ

โบสถ์เซ็นโซเฟียฮาร์บิน เป็น 1 ในโบสถ์คริสต์ที่แสดงถึงวัฒนธรรมรัสเซียที่ได้เข้ามามีอิทธพลในฮาร์บิ้น โบสถ์โซเฟียเป็นโบสถ์นิกายออร์โธด็อกซ์ที่สร้างขึ้นในปี 1907 โดยเป็นโบสถ์ออร์โธด็อกซ์ที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเซียตะวันออก

เป็นถนนคนเดินในเมืองเสิ่นหยาง ให้ท่านได้เลือกซื้อเลือกหาสิ่งของที่ถูกอกถูกใจฝากญาติสนิทมิตรสหายของท่าน

ฮาร์บิ้นเป็นเมืองหลวงของมณฑลเฮยหลงเจียง มีช่วงฤดูหนาวมากกว่าฤดูร้อนและเลื่องชื่อในฐานะเป็นเมืองน้ำแข็งของประเทศ ฮาร์บินมีสมญานามว่า 'ไข่มุกบนคอหงส์' เนื่องจากสัญฐานของมณฑลเหยหลงเจียงมีลักษณะคล้ายหงส์ ส่วนสมญานามอื่นๆ คือ 'มอสโคว์แห่งตะวันออก' หรือ 'ปารีสแห่งตะวันออก' เนื่องจากลักษณะสถาปัตยกรรมของอาคารบ้านเรือนในเมืองคล้ายกับในมอสโกหรือปารีส และฮาร์บินยังเป็นที่รู้จักในชื่อ 'เมืองแห่งน้ำแข็ง' เพราะมีฤดูหนาวที่ยาวนานและหนาวเย็นมาก

ต้าาเหลียน เป็นเมืองศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ การค้า การท่องเที่ยว ของมณฑลเหลียวหนิง และยังมีท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน จนได้รับการขนานนามเป็น ฮ่องกงแห่งจีนเหนือ ซึ่งครั้งหนึ่ง เคยถูกยึดครองทั้งจากญี่ปุ่น และรัสเซียในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ปลายศตวรรษที่ 19 จนถึงศตวรรษที่ 20 จึงยังมีกลิ่นอายของบรรยากาศสถาปัตยกรรมแบบรัสเซียปะปนหลงเหลือให้เห็นอยู่บ้างภายในตัวเมือง ปัจจุบันต้าเหลียนมีสถานะเป็นเมืองเศรษฐกิจชายฝั่งทะเลที่สำคัญ และเจริญรุ่งเรืองมากของจีน จึงมีนักลงทุนจากต่างชาติเข้ามาลงทุนมากมาย โดยเฉพาะนักลงทุนชาวญี่ปุ่น

เป็นท่าอากาศยานประจำเมืองต้าเหลียน เริ่มก่อตั้งขึ้นในปี1975 มีพื้นที่อาคารผู้โดยสาร 136,000 ตร.ม. โดยมีจำนวนเส้นทางการบินทั้งสิ้น 145 เส้นทาง สามารถรองรับผู้โดยสารได้ 16-20 ล้านคนต่อปี

เป็นจุดศูนย์กลางทางการบินในภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สามารถเชื่อมโยงการคมนาคมทางอากาศไปยังจุดต่างๆ ของโลกได้อย่างเหมาะสม ไม่ว่าจะเป็นการบินภายในภูมิภาคเอเชียด้วยกัน หรือระหว่างทวีปยุโรป ทวีปอเมริกา ทวีปออสเตรเลีย ซึ่งสามารถใช้เป็นจุดแวะลงและเชื่อมต่อในการเดินทางของผู้โดยสารตลอดจนพัสดุไปรษณียภัณฑ์ไปยังจุดอื่นๆ ได้อย่างดี