ทัวร์จีน เจิ้งโจว ไคเฟิง ลั่วหยาง 6 วัน 5 คืน สุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ วัดเส้าหลิน บิน CZ

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย

ท่าอากาศยานนานาชาติเจิ้งโจวซินเจิ้ง อยู่ห่างจากตัวเมืองเจิ้งโจว ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ 37 กิโลเมตร ท่าอากาศยานแห่งนี้เปิดใช้เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ.1997 ซึ่งถือเป็นท่าอากาศยานนานาชาติแห่งที่ 21 ของประเทศจีน เพื่อใช้งานแทนท่าอากาศยานตงเจียว ที่ตั้งอยู่ใกล้กับใจกลางเมืองเจิ้งโจว ท่าอากาศยานแห่งนี้เที่ยวบินที่ให้บริการทั้งในประเทศและในภูมิภาคจากท่าอากาศยานใหญ่ๆ ในประเทศจีน และยังมีเที่ยวบินขนส่งสินค้าไปยังภูมิภาคตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ ตลอดจนเที่ยวบินเช่าเหมาลำมายังประเทศไทยในช่วงฤดูท่องเที่ยวอีกด้วย

จตุรัส 27 (Erqi Square) แหล่งช็อปปิ้งกลางเมืองเจิ้งโจว (郑州:Zhengzhou) เป็นย่านการค้าที่เจริญรุ่งเรืองของมณฑลเหอหนาน ประกอบไปด้วยศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุด ห้างสรรพสินค้า ซูเปอร์มาร์เก็ต ร้านหนังสือขนาดใหญ่และร้านอาหาร ปัจจุบันจตุรัส 27 หรือ Erqi สแควร์ได้กลายเป็นสถานที่ที่ต้องไปช้อปปิ้งเมื่อมาเยี่ยมเมืองเจิ้งโจว อิสระช้อบปิ้งที่ถนนคนเดิน จตุรัส 27 หรือ Erqi สแควร์ มาจากชื่ออาคารหอนาฬิกาทรงห้าเหลี่ยม ที่ถูกสร้างขึ้นในใจกลางของจัตุรัสเพื่อรำลึกถึงการนัดหยุดงานของคนงานรถไฟ สาย Jinghan (ปักกิ่ง-หวู่ฮั่น) ในวันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2466 คำว่า 27 หรือ Erqi คือ วันที่ 7 เดือน 2 นั่นเอง หอถูกสร้างขึ้นด้วยโครงสร้างคอนกรีตมีความสูง 63 เมตร มี 14 ชั้น โดยที่ 3 ชั้นด้านล่างเป็นฐาน ชายคาในแต่ละชั้นออกแบบเป็นกระเบื้องเคลือบสีเขียวทั้งหมดในสไตล์จีนแบบดั้งเดิมมีนาฬิกาจำนวน 6 เรือนรอบหอระฆัง แต่ละเรือนมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 2.7 เมตร แต่ละชั่วโมงมีเสียงเพลงไพเราะซึ่งสามารถได้ยินไปได้ไกล

ไคเฟิงเป็นเมืองเก่าแก่ เคยเมืองหลวง 7 ราชวงศ์นับตั้งแต่ยุคจ้าน กว๋อ และรุ่งเรืองที่สุดในสมัยราชวงศ์ซ่ง มีเนื้อที่ 900 ตารางกิโลเมตร มีประชากรประมาณ 1.9 ล้านคน

ศาลเปาบุ้นจิ้น สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1984 เป็นสถานที่ใช้ในการพิพากษาคดีของท่านเปาบุ้นจิ้นขุนนางที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่องผดุงไว้ซึ่งความยุติธรรม อีกทั้งยังเป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์สุจริตจนเป็นที่กล่าวขานในสมัยราชวงศ์ซ่ง ภายในยังได้มีการจำลองศาลที่ว่าความสมัยนั้นรวมถึงเครื่องประหารหัวมังกร หัวพยัคฆ์ หัวสุนัข ซึ่งท่านเปาได้ใช้ลงโทษบรรดาเหล่าราชวงศ์ขุนนางและราษฎรที่ได้กระทำผิด ชมรูปหล่อสัมฤทธิ์ของท่านเปาฯ สูง 2.5 เมต

เจดีย์เหล็ก (เถียถ่า) ซึ่งเป็นเจดีย์ขนาด 13 ชั้น สูง 54.6 เมตร รูปทรง 8 เหลี่ยม สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1049 โดยลักษณะภายนอกใช้กระเบื้องหลากสีมาประติดประต่อห่อหุ้มจนมีความสวยงามโดดเด่น เจดีย์โบราณตั้งอยู่ในสวนสาธารณะทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมือง เจดีย์เหล็กหรือ “เถียถ่า” (Tie Ta) สร้างเมื่อปี 1049 ในสมัยราชวงศ์ซ่ง องค์เจดีย์มีทั้งหมด 13 ชั้น รวมความสูง 56.88 เมตร ได้ชื่อว่าเป็นเจดีย์ที่ดีที่สุดของจีน แม้จะถูกเรียกว่าเจดีย์เหล็กแต่วัสดุที่นำมาสร้างนั้นกลับเป็นเจดีย์เคลือบซึ่งเมื่อมองจากระยะไกลจะเห็นคล้ายกับเป็นแผ่นเหล็ก

ศาลามังกร (หลงถิง) ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองไคฟง สร้างขึ้นเมื่อ ปี ค.ศ. 1692 ในสมัยจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิง

เป็นเมืองระดับเขตภายใต้เขตอำนาจของเจิ้งโจวซึ่งเป็นเมืองหลวงของมณฑลเหอหนานประเทศจีน เมืองนี้ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขาซ่งซึ่งเป็นหนึ่งในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในประเทศจีน ในสมัยโบราณมันเป็นที่รู้จักในนามย่างเชิ่ง (Yangcheng) ทั้งยังเป็นหนึ่งในศูนย์กลางทางจิตวิญญาณที่โด่งดังที่สุดของจีน ในฐานะเป็นที่ตั้งของสถาบันศาสนาและวัดต่างๆ ที่โดดเด่นมากมาย

เป็นวัดเส้าหลินมีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดในประเทศจีนและในต่างประเทศ ได้รับการกล่าวขานในเรื่องของกระบวนท่าวิทยายุทธ เพลงหมัดมวย พลังลมปราณและกังฟูเส้าหลินเป็นอย่างมาก เป็นแหล่งวิชาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน ปรากฏชื่อในนิยายกำลังภายในหลายต่อหลายเรื่อง ซึ่งล้วนแต่กล่าวถึงวิชาเพลงหมัดมวย พลังลมปราณและกังฟูเส้าหลินอยู่เสมอ

ป่าเจดีย์ สุสานเจ้าอาวาสและหลวงจีน พระพุทธรูปภายในวิหารเจ้าอาวาส สถาปัตยกรรมต่าง ๆ ภายในวัดเส้าหลินมีเป็นจำนวนมาก บริเวณด้านหน้าของอารามต้าฉงเป่าเทียน ประกอบด้วยอารามและวิหารหลวงหลายหลัง ซึ่งล้วนแต่เป็นสถาปัตยกรรมแบบจีนโบราณ ที่มีความงดงามเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวเช่น อารามตั๊กม้อ, อารามไป๋อี, อารามพระพุทธ, อารามเจ้าอาวาส โดยเฉพาะอารามเจ้าอาวาส เคยใช้เป็นสถานที่สำคัญสำหรับต้อนรับวลาดิมีร์ ปูติน ประธานาธิบดีแห่งรัสเซียซึ่งเป็นผู้มีความสนใจส่วนตัวและความเชี่ยวชาญในศิลปะป้องกันตัวหลายแขนง [24] ที่เยือนวัดเส้าหลิน

เป็นชื่อที่ตั้งขึ้นในสมัยสงครามระหว่างรัฐ (จ้านกั๋วก่อนคริสต์กาล 403-221 ปี) อย่างไรก็ตามประวัติศาสตร์ของพื้นที่อันเป็นที่ตั้งของลั่วหยางนี้มีมาก่อนหน้านั้นยาวนานมานับพัน ๆ ปี เนื่องจากตั้งอยู่ในเขตพื้นที่การดำรงชีพและการปกครองของบรรพบุรุษชาวจีนมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ โดยพื้นที่อันเป็นเมืองลั่วหยางในปัจจุบันก็ปรากฎหลักฐานทางประวัติศาสตร์มากมาย

ถ้ำหินหลงเหมิน มีอายุราว 1,500 ปี เริ่มก่อสร้างในรัชสมัยเว่ยเหนือ ค.ศ. 494 ใช้ระยะเวลาในการก่อสร้าง บูรณะ และต่อเติมยาวนานถึง 400 กว่าปีจนถึงยุคราชวงค์ถังและซ่ง มีความยาวตั้งแต่เหนือจรดใต้ประมาณ 1 กิโลเมตร ปัจจุบันยังคงหลงเหลือถ้ำผาแกะสลักอยู่จำนวน 2,100 กว่าคูหา โพรงแท่นบูชา 2,345 ช่อง ศิลาจารึกสลักอักษรจีนและหมายเหตุบันทึกต่างๆ อีก 3,600 กว่าหลัก รวมถึงเจดีย์พุทธ 50 กว่าแห่ง พระพุทธรูปสลักมากกว่า 100,000 องค์

วัดถ้ำเฟิ่งเซียนซื่อ ชมพระประธานสูง 17 เมตรสลักอยู่กลางแจ้ง แวดล้อมด้วยพระโพธิสัตว์และทวยเทพ กล่าวกันว่าใช้พระพักตร์ของพระนางบูเซ็คเทียนเป็นแบบในการแกะสลัก

เป็นเมืองหลวงของมณฑลส่านซี ในประเทศจีน และเป็นหนึ่งในเมืองสำคัญในประวัติศาสตร์จีน ซีอานมีประวัติอันยาวนานมากกว่า 3,100 ปี โดยชื่อเดิมว่าฉางอาน ภูมิอากาศของภูมิภาคนี้อบอุ่น มีฝนตกมาก มีปริมาณฝนเทียบได้ใกล้เคียงกับภูมิภาคด้านใต้ของประเทศจีนในปัจจุบัน

วัดฉือเอิน ซึ่งเป็นที่ตั้งของ “ต้าเยี่ยนถ่า” เจดีย์ห่านป่าใหญ่ วัดนี้เคยเป็นอารามหลวงที่สร้างขึ้นโดยฮ่องเต้ถังเกาจง เพื่อตอบแทนคุณมารดา หลังจากสร้างเสร็จได้นิมนต์พระถังซัมจั๋งมาเป็นเจ้าอาวาส และแปลพระคัมภีร์พระไตรปิฎกที่นำมาจากอินเดีย พระถังซัมจั๋งได้เป็นผู้ออกแบบและร่วมสร้างเจดีย์ห่านป่าขึ้นเพื่อเก็บพระไตรปิฎก ลักษณะของเจดีย์จะคล้ายแบบอินเดีย มี 7 ชั้น สูง 64.7 เมตร ในสมัยก่อนจะสร้างเจดีย์ด้วยดินทั้งหมด แต่พอมาในสมัยราชวงศ์หมิง ได้รับการบูรณะเป็นอิฐทั้งหมด

วัดลามะกว่างเหริน เป็นวัดลามะแห่งเดียวในนครซีอาน เป็นศาสนสถานของพุทธศาสนานิกายวัชรยาน ซึ่งเป็นนิกายที่ผสมผสานระหว่างนิกายมหายานจากประเทศจีนและนิกายตันตระจากประเทศอินเดีย วัดนี้สร้างขึ้นเมื่อ 1705 ครั้งฮ่องเต้คังซี ในเสด็จเยือนนครซีอานเห็นว่าการสร้างวัดนี้จะเป็นการสะดวกพักระหว่างทางสำหรับลามะผู้ใหญ่จากทิเบตที่ต้องเดินทางผ่านส่านซีเข้าสู่วังหลวงปักกิ่งเพื่อเข้าเฝ้า ในปัจจุบันวัดแห่งนี้ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในวัดลามะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศจีน

เป็นการขุดพบที่ตั้งของพระราชวังโบราณสมัยราชวงศ์ถัง “ต้าหมิงกง” ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 634 โดยพระบรมราชโองการของหลี่ซื่อหมิง ฮ่องเต้เรืองอำนาจแห่งราชวงศ์ถังในยุคที่นครฉางอาน (ซีอาน) รุ่งเรืองสุดๆ เป็นศูนย์กลางอารยะธรรมและศูนย์กลางการค้าขายระหว่างประเทศ เชื่อกันว่า 17 จาก 21 ฮ่องเต้ ในสมัยราชวงศ์ถังได้ใช้พระราชวังต้าหมิงกงเป็นที่ประทับต่อเนื่องมานานนับ 200 ปี ว่ากันว่าต้าหมิงกงในอดีตจึงมีขนาดใหญ่กว่าพระราชวังแวร์ซายย์ 3 เท่า มีขนาดใหญ่กว่าพระราชวังต้องห้ามกู้กงในนครปักกิ่ง 4.5 เท่า และมีขนาดใหญ่กว่าพระราชวังเครมลินถึง 12 เท่า นี่คือความยิ่งใหญ่ของพระราชวังโบราณในสมัยกว่าพันปีของราชวงศ์ถัง

ชาวจีนเรียกสุสานแห่งกองทัพของจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ว่า “ฉินหย่ง” บ้างเรียก “ปิงหม่าหย่ง” โดยปิง หมายถึง ทหาร , หม่า หมายถึง ม้า , หย่ง หมายถึง หุ่น ซึ่งสุสานกองทัพมีทั้งหมด 3 หลุม ซึ่งชาวนาขุดพบโดยบังเอิญ ในปี ค.ศ. 1974 โดยชาวนาในหมู่บ้านซีหยาง ในขณะที่ขุดดินเพื่อทำบ่อน้ำ บริเวณเชิงเขาหลีซาน ห่างจากตัวเมืองซีอาน ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 35 กม. โดยในระหว่างที่ขุดนั้น ก็บังเอิญพบกับซากของทหารดินเผา ที่ทราบภายหลังว่ามีอายุมากกว่า 2,000 ปี ปัจจุบันรัฐบาลจีนขุดค้นพบวัตถุโบราณที่เป็นกองทัพทหารดินเผา สรรพาวุธ รถม้าและม้าศึก จำนวนทั้งสิ้นกว่า 7,400 ชิ้น

จัตุรัสหอกลอง เป็นหนึ่งในจัตุรัสที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซีอาน บนถนนซีต้าเจีย เป็นสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์หมิง ต่อมาในสมัยราชวงศ์ชิงได้ทำการบูรณะขึ้นมาใหม่สองครั้ง โดยรักษารูปแบบเดิมไว้ โครงสร้างหลังคาเป็นไม้ 3 ชั้น ฐานอิฐสูง 77 เมตร กว้าง 52.6 เมตร ยาว 38 เมตร ประตูด้านเหนือและใต้สูงและกว้าง 6 เมตร ชั้นล่างก่อเป็นผนังอิฐและประตูทางเข้าชั้นที่สองและชั้นที่สามเป็นเครื่องใม้หลังคามุงด้วยกระเบื้องเคลือบ สร้างขึ้นในปีที่ 17 แห่งการครองราชย์ของพระจักรพรรดิหงหวู่ (จูหยวนจาง) ซึ่งเป็นพระจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์หมิง

ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซีอาน สร้างจากอิฐและไม้ เป็นอาคารหลังคาสามชั้น มีความสูงทั้งหมด 36 เมตร หอระฆังแห่งนี้เริ่มสร้างเมื่อปีที่ 17 สมัยจักรพรรดิหงอู่แห่งราชวงศ์หมิง(ค.ศ.1384) เป็นรูปแบบศิลปะสถาปัตยกรรมที่เด่นชัดของราชวงศ์หมิง เป็นหอระฆังที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและรักษาไว้สมบูรณ์แบบที่สุดของจีนโบราณที่สืบทอดจนถึงปัจจุบัน

เป็นสถานที่ท่องเที่ยวประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก มีความยาวกว่า 6,700 กิโลเมตร กำแพงนี้ทอดยาวจากฝั่งตะวันออกที่เขต Liaodong ไปทางทิศตะวันตกที่ทะเลสาบ Lop ที่นี่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก และได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมที่น่าประทับใจที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ