ทัวร์จีน เจิ้งโจว ลั่วหยาง ซีอาน 5 วัน 3 คืน กองทัพทหารดินเผาจิ๋นซี เจดีย์ห่านป่าเล็ก บิน WE

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย

เป็นเมืองหลวงของมณฑลเหอนาน ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำเหลืองตอนปลายของที่ราบจีนเหนือ เป็นเมืองเก่าแก่ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง มีประชากรประมาณ 1 ล้านคน มีพื้นที่สีเขียวและสวนสาธารณะต่างๆ เป็นจำนวนมาก ปัจจุบันเจิ้งโจวนับเป็นเมืองอุตสาหกรรมแห่งใหม่ของจีน

เป็นชื่อที่ตั้งขึ้นในสมัยสงครามระหว่างรัฐ (จ้านกั๋วก่อนคริสต์กาล 403-221 ปี) อย่างไรก็ตามประวัติศาสตร์ของพื้นที่อันเป็นที่ตั้งของลั่วหยางนี้มีมาก่อนหน้านั้นยาวนานมานับพัน ๆ ปี เนื่องจากตั้งอยู่ในเขตพื้นที่การดำรงชีพและการปกครองของบรรพบุรุษชาวจีนมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ โดยพื้นที่อันเป็นเมืองลั่วหยางในปัจจุบันก็ปรากฎหลักฐานทางประวัติศาสตร์มากมาย

ท่าอากาศยานนานาชาติเจิ้งโจวซินเจิ้ง อยู่ห่างจากตัวเมืองเจิ้งโจว ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ 37 กิโลเมตร ท่าอากาศยานแห่งนี้เปิดใช้เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ.1997 ซึ่งถือเป็นท่าอากาศยานนานาชาติแห่งที่ 21 ของประเทศจีน เพื่อใช้งานแทนท่าอากาศยานตงเจียว ที่ตั้งอยู่ใกล้กับใจกลางเมืองเจิ้งโจว ท่าอากาศยานแห่งนี้เที่ยวบินที่ให้บริการทั้งในประเทศและในภูมิภาคจากท่าอากาศยานใหญ่ๆ ในประเทศจีน และยังมีเที่ยวบินขนส่งสินค้าไปยังภูมิภาคตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ ตลอดจนเที่ยวบินเช่าเหมาลำมายังประเทศไทยในช่วงฤดูท่องเที่ยวอีกด้วย

สุสานกวนหลินตั้งอยู่ห่างจากสถานีรถไฟฟ้า High-Speed ลั่วหยางใช้เวลาเดินทางไม่ถึง 20 นาที ค่าตั๋วเข้าชมสุสานคนละ 40 หยวน ส่วนใหญ่จะเป็นนักท่องเที่ยวชาวจีน ทางเข้าสุสานกวนหลินจะมีตัวอักษรจีนโบราณเขียนไว้สี่คำวางไว้สองด้านของซุ้มประตูทางเข้า ด้านละสองคำ เมื่อเดินเข้ามาภายในสุสานก่อนถึงวิหารใหญ่ สองข้างทางจะเรียงรายเต็มไปด้วยป้ายหินเชิดชูเกียรติของกวนอู เมื่อมาถึงวิหารใหญ่อดไม่ได้ที่จะจุดธูปบูชาแด่เทพกวนอู ธูปมีขายอยู่ตรงด้านข้างของพระวิหารมีทั้งราคา 30 หยวน 50 หยวน และ 100 หยวน ธูป 100 หยวนจะเป็นธูปมังกรสีแดง และที่นี่ให้จุดเทียนแดงได้ด้วยคู่ละ 10 หยวน เงินขายทั้งหมดเข้าวัดโดยหยอดที่ตู้บริจาคทั้งหมด

เป็นเมืองหลวงของมณฑลส่านซี ในประเทศจีน และเป็นหนึ่งในเมืองสำคัญในประวัติศาสตร์จีน ซีอานมีประวัติอันยาวนานมากกว่า 3,100 ปี โดยชื่อเดิมว่าฉางอาน ภูมิอากาศของภูมิภาคนี้อบอุ่น มีฝนตกมาก มีปริมาณฝนเทียบได้ใกล้เคียงกับภูมิภาคด้านใต้ของประเทศจีนในปัจจุบัน

เป็นเจดีย์แห่งวัดฉือเอิน สร้างเสร็จในปี 652 โดยถังเกาจง (หลี่จื้อ) ฮ่องเต้องค์ที่สาม แห่งราชวงศ์ถัง และ ได้นิมนต์พระภิกษุสวนจั้ง หรือรู้จักในนามพระถังซัมจั๋ง พระเถระที่มีชื่อเสียงที่สุดในสมัยถัง ซึ่งใช้เวลากว่า 15 ปี จาริกไปถึงอินเดียและได้นำพระธรรมคำสั่งสอนในพระพุทธศาสนา กลับมาเผยแผ่ ในแผ่นดินจีนให้มาอยู่ที่วัดฉือเอินแห่งนี้ พระถังซัมจั๋งได้ใช้เวลาออกแบบและร่วมสร้างเจดีย์ห่านป่าใหญ่ในวัดฉือเอินเพื่อใช้ในการเก็บรักษาพระไตรปิฎก ที่ท่านได้นำมาจากอินเดียและแปลเป็นภาษาจีนนับจำนวนกว่าพันเล่ม

วัดฉือเอิน ซึ่งเป็นที่ตั้งของ “ต้าเยี่ยนถ่า” เจดีย์ห่านป่าใหญ่ วัดนี้เคยเป็นอารามหลวงที่สร้างขึ้นโดยฮ่องเต้ถังเกาจง เพื่อตอบแทนคุณมารดา หลังจากสร้างเสร็จได้นิมนต์พระถังซัมจั๋งมาเป็นเจ้าอาวาส และแปลพระคัมภีร์พระไตรปิฎกที่นำมาจากอินเดีย พระถังซัมจั๋งได้เป็นผู้ออกแบบและร่วมสร้างเจดีย์ห่านป่าขึ้นเพื่อเก็บพระไตรปิฎก ลักษณะของเจดีย์จะคล้ายแบบอินเดีย มี 7 ชั้น สูง 64.7 เมตร ในสมัยก่อนจะสร้างเจดีย์ด้วยดินทั้งหมด แต่พอมาในสมัยราชวงศ์หมิง ได้รับการบูรณะเป็นอิฐทั้งหมด

ชาวจีนเรียกสุสานแห่งกองทัพของจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ว่า “ฉินหย่ง” บ้างเรียก “ปิงหม่าหย่ง” โดยปิง หมายถึง ทหาร , หม่า หมายถึง ม้า , หย่ง หมายถึง หุ่น ซึ่งสุสานกองทัพมีทั้งหมด 3 หลุม ซึ่งชาวนาขุดพบโดยบังเอิญ ในปี ค.ศ. 1974 โดยชาวนาในหมู่บ้านซีหยาง ในขณะที่ขุดดินเพื่อทำบ่อน้ำ บริเวณเชิงเขาหลีซาน ห่างจากตัวเมืองซีอาน ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 35 กม. โดยในระหว่างที่ขุดนั้น ก็บังเอิญพบกับซากของทหารดินเผา ที่ทราบภายหลังว่ามีอายุมากกว่า 2,000 ปี ปัจจุบันรัฐบาลจีนขุดค้นพบวัตถุโบราณที่เป็นกองทัพทหารดินเผา สรรพาวุธ รถม้าและม้าศึก จำนวนทั้งสิ้นกว่า 7,400 ชิ้น

ชาวจีนเรียกสุสานแห่งกองทัพของจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ว่า “ฉินหย่ง” บ้างเรียก “ปิงหม่าหย่ง” โดยปิง หมายถึง ทหาร , หม่า หมายถึง ม้า , หย่ง หมายถึง หุ่น ซึ่งสุสานกองทัพมีทั้งหมด 3 หลุม ซึ่งชาวนาขุดพบโดยบังเอิญ ในปี ค.ศ. 1974 โดยชาวนาในหมู่บ้านซีหยาง ในขณะที่ขุดดินเพื่อทำบ่อน้ำ บริเวณเชิงเขาหลีซาน ห่างจากตัวเมืองซีอาน ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 35 กม. โดยในระหว่างที่ขุดนั้น ก็บังเอิญพบกับซากของทหารดินเผา ที่ทราบภายหลังว่ามีอายุมากกว่า 2,000 ปี ปัจจุบันรัฐบาลจีนขุดค้นพบวัตถุโบราณที่เป็นกองทัพทหารดินเผา สรรพาวุธ รถม้าและม้าศึก จำนวนทั้งสิ้นกว่า 7,400 ชิ้น

ปี่เซียะ เป็นวัตถุมงคลเรียกทรัพย์ ขจัดปัดเป่าสิ่งไม่ดี ซึ่งในอดีตนั้น ปี่เซียะคือสัตว์ประหลาดตามความเชื่อของจีนมาแต่โบราณ โดยเชื่อว่าคือ เทพลก กวางสวรรค์ มี 1 เขา แต่ส่วนหน้า หัว และขาคล้ายสิงห์ มีปีกคล้ายนก ส่วนหลังคล้ายปลา และมีหางเป็นแมว มีปาก แต่ไม่มีทวาร ปี่เซียะถือเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยป้องกัน และปัดเป่าภูตผีปีศาล ขับไล่สิ่งไม่ดีต่าง ๆ

ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซีอาน สร้างจากอิฐและไม้ เป็นอาคารหลังคาสามชั้น มีความสูงทั้งหมด 36 เมตร หอระฆังแห่งนี้เริ่มสร้างเมื่อปีที่ 17 สมัยจักรพรรดิหงอู่แห่งราชวงศ์หมิง(ค.ศ.1384) เป็นรูปแบบศิลปะสถาปัตยกรรมที่เด่นชัดของราชวงศ์หมิง เป็นหอระฆังที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและรักษาไว้สมบูรณ์แบบที่สุดของจีนโบราณที่สืบทอดจนถึงปัจจุบัน

จัตุรัสหอกลอง เป็นหนึ่งในจัตุรัสที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซีอาน บนถนนซีต้าเจีย เป็นสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์หมิง ต่อมาในสมัยราชวงศ์ชิงได้ทำการบูรณะขึ้นมาใหม่สองครั้ง โดยรักษารูปแบบเดิมไว้ โครงสร้างหลังคาเป็นไม้ 3 ชั้น ฐานอิฐสูง 77 เมตร กว้าง 52.6 เมตร ยาว 38 เมตร ประตูด้านเหนือและใต้สูงและกว้าง 6 เมตร ชั้นล่างก่อเป็นผนังอิฐและประตูทางเข้าชั้นที่สองและชั้นที่สามเป็นเครื่องใม้หลังคามุงด้วยกระเบื้องเคลือบ สร้างขึ้นในปีที่ 17 แห่งการครองราชย์ของพระจักรพรรดิหงหวู่ (จูหยวนจาง) ซึ่งเป็นพระจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์หมิง

เป็นกำแพงเมืองโบราณที่สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง มีอายุเก่าแก่กว่า 600 ปี และได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดี มีแนวกำแพงจากทิศเหนือถึงทิศใต้ยาว 2.8 กิโลเมตร ทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตกยาว 4.2 กิโลเมตร ความยาวโดยรอบ 14 กิโลเมตร สูง 12 เมตร มีประตูเข้าออกทั้งสี่ด้านรวม 13 ประตู

โชว์ราชวงศ์ถัง เป็นโชว์อันตระการตาที่เป็นการแสดงนาฏศิลป์ชุดต่างๆ ในสมัยราชวงศ์ถัง ที่สะท้อนให้เห็นถึงความเจริญทางวิทยาการและศิลปะที่รุ่งเรืองอย่างสูงสุด

แหล่งช้อปปิ้งกลางดึกของนักท่องเที่ยวชาวจีน

ผ้าไหม เป็นอีกสินค้าของฝากของเมืองจีน ให้ชมความละเอียดอ่อนของผ้าไหม และเลือกซื้อสินค้าที่จากผ้าไหมที่มีเนื้อผ้าอันละเอียดอ่อน เช่น ผ้าห่ม เสื้อผ้า รองเท้า และอื่นๆ

เป็นเจดีย์ที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองซีอานไปทางตอนใต้ราว 2 กิโลเมตร โดดเด่นด้วยเจดีย์สูง 13 ชั้น เดิมมี 15 ชั้น แต่ยอดเจดีย์หักพังจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ และยังคงร่องรอยนั้นไว้อยู่ มีลักษณะการออกแบบคล้ายๆ กับเจดีย์ห่านป่าใหญ่ในเมืองเดียวกัน

เป็นเมืองหลวงของมณฑลเหอนาน ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำเหลืองตอนปลายของที่ราบจีนเหนือ เป็นเมืองเก่าแก่ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง มีประชากรประมาณ 1 ล้านคน มีพื้นที่สีเขียวและสวนสาธารณะต่างๆ เป็นจำนวนมาก ปัจจุบันเจิ้งโจวนับเป็นเมืองอุตสาหกรรมแห่งใหม่ของจีน

ชาวจีนเรียกสุสานแห่งกองทัพของจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ว่า “ฉินหย่ง” บ้างเรียก “ปิงหม่าหย่ง” โดยปิง หมายถึง ทหาร , หม่า หมายถึง ม้า , หย่ง หมายถึง หุ่น ซึ่งสุสานกองทัพมีทั้งหมด 3 หลุม ซึ่งชาวนาขุดพบโดยบังเอิญ ในปี ค.ศ. 1974 โดยชาวนาในหมู่บ้านซีหยาง ในขณะที่ขุดดินเพื่อทำบ่อน้ำ บริเวณเชิงเขาหลีซาน ห่างจากตัวเมืองซีอาน ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 35 กม. โดยในระหว่างที่ขุดนั้น ก็บังเอิญพบกับซากของทหารดินเผา ที่ทราบภายหลังว่ามีอายุมากกว่า 2,000 ปี ปัจจุบันรัฐบาลจีนขุดค้นพบวัตถุโบราณที่เป็นกองทัพทหารดินเผา สรรพาวุธ รถม้าและม้าศึก จำนวนทั้งสิ้นกว่า 7,400 ชิ้น

จตุรัส 27 (Erqi Square) แหล่งช็อปปิ้งกลางเมืองเจิ้งโจว (郑州:Zhengzhou) เป็นย่านการค้าที่เจริญรุ่งเรืองของมณฑลเหอหนาน ประกอบไปด้วยศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุด ห้างสรรพสินค้า ซูเปอร์มาร์เก็ต ร้านหนังสือขนาดใหญ่และร้านอาหาร ปัจจุบันจตุรัส 27 หรือ Erqi สแควร์ได้กลายเป็นสถานที่ที่ต้องไปช้อปปิ้งเมื่อมาเยี่ยมเมืองเจิ้งโจว อิสระช้อบปิ้งที่ถนนคนเดิน จตุรัส 27 หรือ Erqi สแควร์ มาจากชื่ออาคารหอนาฬิกาทรงห้าเหลี่ยม ที่ถูกสร้างขึ้นในใจกลางของจัตุรัสเพื่อรำลึกถึงการนัดหยุดงานของคนงานรถไฟ สาย Jinghan (ปักกิ่ง-หวู่ฮั่น) ในวันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2466 คำว่า 27 หรือ Erqi คือ วันที่ 7 เดือน 2 นั่นเอง หอถูกสร้างขึ้นด้วยโครงสร้างคอนกรีตมีความสูง 63 เมตร มี 14 ชั้น โดยที่ 3 ชั้นด้านล่างเป็นฐาน ชายคาในแต่ละชั้นออกแบบเป็นกระเบื้องเคลือบสีเขียวทั้งหมดในสไตล์จีนแบบดั้งเดิมมีนาฬิกาจำนวน 6 เรือนรอบหอระฆัง แต่ละเรือนมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 2.7 เมตร แต่ละชั่วโมงมีเสียงเพลงไพเราะซึ่งสามารถได้ยินไปได้ไกล

ท่าอากาศยานนานาชาติเจิ้งโจวซินเจิ้ง อยู่ห่างจากตัวเมืองเจิ้งโจว ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ 37 กิโลเมตร ท่าอากาศยานแห่งนี้เปิดใช้เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ.1997 ซึ่งถือเป็นท่าอากาศยานนานาชาติแห่งที่ 21 ของประเทศจีน เพื่อใช้งานแทนท่าอากาศยานตงเจียว ที่ตั้งอยู่ใกล้กับใจกลางเมืองเจิ้งโจว ท่าอากาศยานแห่งนี้เที่ยวบินที่ให้บริการทั้งในประเทศและในภูมิภาคจากท่าอากาศยานใหญ่ๆ ในประเทศจีน และยังมีเที่ยวบินขนส่งสินค้าไปยังภูมิภาคตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ ตลอดจนเที่ยวบินเช่าเหมาลำมายังประเทศไทยในช่วงฤดูท่องเที่ยวอีกด้วย

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย