ทัวร์จีน อู่ฮั่น เขาบู๊ตึ๊ง เซียงหยาง 6 วัน 5 คืน ตำหนักหนานเหยียนกง ตำหนักจื่อเซียงกง บิน (CZ)

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย

เป็นท่าอากาศยานแห่งใหม่ที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองคุนหมิงไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็นระยะทางประมาณ 25 กม. เปิดให้บริการแก่พี่น้องชาวเมืองคุนหมิงอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 28 มิ.ย. 2555 ที่ผ่านมา เป็นศูนย์กลางการบินขนาดใหญ่ที่ได้รับการอนุมัติการก่อสร้างในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติจีนฉบับที่ 11 (ปี 2549 - 2553) และเป็นสนามบินที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของจีน รองจากท่าอากาศยานกรุงปักกิ่ง

เป็นเมืองเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลหูเป่ย (Hubei) ด้วยพื้นที่ 8,467.11 ตารางกิโลเมตร มีประชากรประมาณ 8 ล้านคน อยู่ตอนกลางของประเทศจีน หากเหนือจะลงใต้ หรือ ใต้จะขึ้นเหนือ ก็ต้องผ่านอู่ฮั่น ซึ่งมีประวัติยาวนานกว่า 3,500 ปี และเป็นเส้นทางผ่านของแม่น้ำหลักสองสาย คือแม่น้ำแยงซีเกียง และแม่น้ำฮั่นซุย

เมืองเซียงหยาง หรือ เซียงเอี๊ยง หรือ ซางเอี้ยง ถือเป็นหนึ่งในเมืองยุทธศาสตร์ที่สำคัญที่สุดของแดนจิงโจวในสมัยสามก๊ก

กำแพงนี้ถือเป็นป้อมปราการอันแข็งแกร่งในการปกป้องเมืองจากการสู้รบกับมองโกล ปัจจุบันยังคงรักษากำแพงเมืองด้านประชิดแม่น้ำฮั่นสุ่ยไว้ได้อย่างสมบูรณ์

กู่หลงจง (บ้านพักขงเบ้ง) ตั้งอยู่ทิศตะวันตก ห่างจากเมืองเซียงหยางไป 15 กิโลเมตร เป็นบ้านพักอาศัยของขงเบ้ง แซ่จูเก๋อ ชื่อเหลียง นามขงเบ้ง (ปีค.ศ. 181-234) คนซานตง ตอนอายุ 17 ตามคุณพ่อ จูเก๋อเสียมาที่เมืองเซียงหยางและเก็บตัวขยันหมั่นเพียร อ่านหนังสือและสังเกตการเมืองภายนอกอย่างใกล้ชิด มีฉายาว่า มังกรหมอบ ปี ค.ศ. 207 เล่าปี่และพี่น้องร่วมสาบาน กวนอูและเตียวหุย มาเชิญตัวที่กระท่อมหลงจงถึง 3 ครั้ง เล่าปี่ได้คุยกับจูเก๋อเหลียง ขงเบ้งอธิบายสภาพการเมืองในเวลานั้น เสนอความคิดเห็นพร้อมทั้งวิธีรวบรวมประเทศให้เป็นเอกภาพ รวมทั้งนโยบาย และกลยุทธ์ และยินดีเป็นที่ปรึกษากุนซือของเล่าปี่ ในที่สุดได้สร้างฐานให้เกิดเป็นสามก๊ก เมืองเซียงหยาง ตั้งอยู่ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลหูเป่ยเป็นเมืองโบราณสมัย 2500 ปีก่อนในสมัยราชวงค์ชุนชิว เป็นเมืองเก่าของเกงจิ๋ว และเป็นเมืองทางยุทธศาสตร์ที่ขงเบ้งยุในยึดครองเป็นฐานที่มั่นจากซุนกวน กำแพงเมืองยาว 6 กิโลเมตร 4 ด้าน 6 ประตู ตั้งอยู่ที่ริมแม่น้ำฮั่นสุ่ยซึ่งไหลผ่านประตูเหนือ ภาคใต้มีภูเขาเจี้ยนซาน ฝั่งตะวันออกมีภูเขาฉู่ซาน เป็นกำบัง ซึ่งมีฉายาว่า เมือง “ฟูหยิน” (คุนหมิง) ลือกันว่า สร้างโดยมารดาของพระเจ้า “จูลี่” สมัยราชวงค์ “จิ่น” ยุคจ้านกว๋อ

เป็นทิวเขาที่ตั้งอยู่ในมณฑลหูเป่ย ประเทศจีน มีความสำคัญของลัทธิเต๋า ที่เล่าสืบมาว่า ปรมาจารย์เจินอู่ หรือเทพเจ้าเสวียนอู่ (玄武) ได้บำเพ็ญตบะบนยอดเขาแห่งนี้ สถานที่ที่เสมือนเป็นแดนสุขาวดี ได้ใช้วิชาทั้งบุ๋นและบู๊ต่อกรกับภิกษุหลายรูปของฝ่ายพุทธจนได้รับชัยชนะ สามารถยึดเขาแห่งนี้เป็นที่พำนักสืบมา ทิวเขาอู่ตังเป็นสถานที่ที่รวมสิ่งก่อสร้างตามแบบสถาปัตยกรรมจีนหลายยุคหลายสมัยเข้าด้วยกัน ตั้งแต่ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง ราชวงศ์หยวน เรื่อยมากระทั่งราชวงศ์หมิง และราชวงศ์ชิง รวมกันนับได้กว่าพันปี

ตำหนักหนานเหยียนกง (ผาใต้) เป็นปลูกสร้างขึ้นบนหน้าผางามที่สวยสุดในบรรดา 36 หน้าผาบนเขาบู๊ตึ้ง ตำหนักสร้างอิงแนบหน้าผาทางทิศใต้ มีทางเดินเลียบริมผาเพื่อไปยังตำหนักยาวหลายร้อยเมตร สาธุชนผู้มีศรัทธาแรงกล้าจะเดินทางมาสงบจิตปักธูปบนหัวมังกร ซึ่งเชื่อกันว่าจะนำพาผู้หาญกล้า ก้าวสู่สรวงสวรรค์และนิพพาน เพราะจุดนี้จะอยู่ตรงกันข้ามกับตำหนักทองจินเตี้ยนบนยอดเขาเทียนจูเฟิง ที่อยู่ห่างออกไปในแนวตรงที่ 10 กิโลเมตรพอดี

ตำหนักจื่อเซียวกง (อารามเมฆสีม่วง) สร้างขึ้นในปี ค.ศ 1413 สมัยหย่งเล่อฮ่องเต้ เป็นพระราชวังที่เสียนอู่ตี้ ได้เคยพำนักเมื่ออยู่บนเขาบู๊ตึ้ง โดยสถาปัตยกรรมนั้นจะมีความงดงามและเก่าแก่คล้ายคลึงกับพระราชวังกู้กงแห่งกรุงปักกิ่ง ในอดีตเป็นสถานที่ซึ่งฮ่องเต้มาทำพิธีกรรมต่างๆ โดยปัจจุบันได้รับการบูรณะและอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดีและสมบูรณ์แบบที่สุดแห่งหนึ่ง

เป็นวิหารหลังคาสีทองที่ตั้งอยู่บนภูเขาบู๊ตึ๊ง ซึ่งเป็นที่ตั้งของเทพเจ้าเจินอู่ต้าตี้ หรือเฮี้ยงบู้ซัว (คนไทยรู้จักในชื่อเจ้าพ่อเสือ) ผู้ได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในเทพเจ้าของลัทธิเต๋า

ตำหนักไท่จื่อ เนื่องจากบนไหล่เขาไท่จื่อมีพื้นที่คับแคบ ไม่สามารถสร้างหมู่ตึกให้เป็นแนวเส้นตรงได้ แต่ด้วยพระบรมราชโองการแห่งองค์จักรพรรดิ์ที่ทรงห้ามการแก้ไขลักษณะภูมิลักษณ์ของภูเขา นายช่างผู้ออกแบบการสร้างจึงจำเป็นต้องออกแบบขยายออกทางด้านข้าง ทั้งด้านซ้ายและด้านขวาแทน ดังนั้นทางเข้าตำหนักจึงทำเป็นทางเดินคดเคียว ขนาบข้างด้วยกำแพงเก้าโค้ง คล้ายคลึงกับกำแพงสะท้อนเสียงที่หอบูชาฟ้าดินเทียนถานที่กรุงปักกิ่ง เป็นการออกแบบก่อสร้างโดยไม่ต้องแก้ไขภูมิลักษณ์ของพื้นที่ได้อย่างชาญฉลาด

ตั้งอยู่บนภูเขาหมิงฟ่งซาน ด้านทิศตะวันออกจองตัวเมืองคุนหมิง ถูกสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง และได้รับการบูรณะโดยอ๋อง หวูซันกุ้ย ผู้ปกครองดินแดนแถบนี้ในสมัยราชวงศ์ชิง ตำหนักหลังนี้มีความสูง 6.7 เมตร กว้างและยาว 6.2 เมตร สร้างขึ้นด้วยทองเหลืองทั้งหลัง น้ำหนัก กว่า 250 ตัน เป็นสิ่งปลูกสร้างทองเหลืองที่ใหญ่ที่สุดของจีน มีกำแพงและป้อมล้อมรอบตำหนักเสมือนกำแพงที่ล้อมรอบเมือง มีกระบี่เจ็ดดาวน้ำหนัก 12 กิโลกรัม และดาบกายสิทธ์น้ำหนัก 20 กิโลกรัมถูกเก็บรักษาไว้ในศาลา

เป็นเมืองเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลหูเป่ย (Hubei) ด้วยพื้นที่ 8,467.11 ตารางกิโลเมตร มีประชากรประมาณ 8 ล้านคน อยู่ตอนกลางของประเทศจีน หากเหนือจะลงใต้ หรือ ใต้จะขึ้นเหนือ ก็ต้องผ่านอู่ฮั่น ซึ่งมีประวัติยาวนานกว่า 3,500 ปี และเป็นเส้นทางผ่านของแม่น้ำหลักสองสาย คือแม่น้ำแยงซีเกียง และแม่น้ำฮั่นซุย

วัดกุยหยวน ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ 1 ใน 4 ที่ยิ่งใหญ่ของเมือง อู๋ฮั่น สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิงถึงราชวงศ์ชิง มีอายุราว 300 กว่าปี ภายในวัดเป็นที่ประดิษฐานพระโพธิสัตว์กวนอิมและพระอรหันต์ 500 องค์ที่ปั้นจากดินฉาบด้วยสีทอง เป็นวัดที่คนมานิยมมากราบไหว้

เป็นหอสูงโบราณที่ตั้งโดดเด่นอยู่ในเมืองอู่ฮั่น บริเวณริมแม่น้ำแยงซีเกียง มีความสูงประมาณ 50 เมตร มีทั้งหมด 10 ชั้น ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 223 โดยซุนกวงซึ่งเป็นนายทหารยศสูงคนหนึ่งในช่วงยุคสามก๊กเพื่อใช้เป็นหอสังเกตการณ์ดูข้าศึก สภาพปัจจุบันถูกบูรณะในปี 1984 โดยสร้างขึ้นด้วยปูนและเหล็กซึ่งเลียนแบบโครงสร้างแบบไม้ที่เป็นของเดิม ที่นี่ถือเป็นสัญลักษณ์ประจำเมืองอู่ฮั่น และยังเป็นที่จัดแสดงงานเขียนอักษรจีนและงานจิตรกรรมภาพวาดที่มีชื่อเสียงมาหลายยุคสมัย

เป็นหนึ่งในถนนคนเดินย่านในเมืองฉางชาที่มีร้านค้าร้านอาหารหลากหลาย ให้ท่านได้อิสระช้อปปิ้งเพื่อเลือกซื้อสินค้าหลากหลายสำหรับเป็นของฝาก ของระลึกแก่คนที่รักทางบ้าน

เป็นถนนคนเดินที่ซึ่งรวมสินค้าไว้มากมาย ให้ท่านเลือกซื้อสินค้าหลากหลาย และสินค้าพื้นเมืองในราคาถูกใจ

พิพิธภัณฑ์กว้างใหญ่แห่งนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีขื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศจีนที่ใช้แสดงผลงานวัตถุโบราณที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม พิพิธภัณฑ์แห่งมีของล้ำค่าทางประวัติศาสตร์มากมายรวมไปถึงชุดระฆังอายุกว่า 2,400 ปีจากหลุมศพของกษัตริย์เฉิงโฮ่วอี้

เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย

ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเมืองอู่ฮั่นในปี 1982 รัฐบาลได้จัดให้ที่นี่เป็นจุดชมวิวที่สวยงามที่สุดของเมืองอู่ฮั่นมีพื้นที่ 88 ตารางกิโลเมตร และคิดเป็นพื้นที่ 1 ใน 4 ของเมือง ที่ทะเลสาบตงหูท่านสามารถชมได้ทั้ง 4 ฤดู ซึ่งจะเห็นได้ถึงความแตกต่างทั้งทางธรรมชาติ ดอกไม้ อุณหภูมิและวิวทิวทัศน์ เป็นต้น ถ้าเปรียบความงามของซีหูเหมือนสีสันแบบโลกตะวันตก ตงหูก็เปรียบเหมือนความเรียบง่ายนุ่มนวลแห่งโลกตะวันออก

เป็นท่าอากาศยานแห่งใหม่ที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองคุนหมิงไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็นระยะทางประมาณ 25 กม. เปิดให้บริการแก่พี่น้องชาวเมืองคุนหมิงอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 28 มิ.ย. 2555 ที่ผ่านมา เป็นศูนย์กลางการบินขนาดใหญ่ที่ได้รับการอนุมัติการก่อสร้างในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติจีนฉบับที่ 11 (ปี 2549 - 2553) และเป็นสนามบินที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของจีน รองจากท่าอากาศยานกรุงปักกิ่ง