เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองเฉิงตู ประเทศจีน โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 16 กิโลเมตร ในเขตซวงหลิว ในปี 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้ได้กลายเป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายที่สุดในภาคตะวันตกของจีน มีผู้โดยสารมาใช้บริการทั้งสิ้นกว่า 22,637,762 คน
เมืองเม่าเสี้ยน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลเสฉวน ประชากร ส่วนใหญ่เป็นชนชาวเผ่าเชียง เม่าเสี้ยนยังและเป็นแหล่งเพาะพันธุ์หมีแพนด้าที่สำคัญของจีนแห่งหนึ่ง
อุทยานซงผิงโกว เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ อุทยานนี้รวบรวมเอาความยิ่งใหญ่ ความงดงาม ความพิเศษ ความแปลกใหม่ และความลี้ลับของธรรมชาติ มารวมกันอยู่ใน 3 หุบเขา 9 ทะเลสาบ 40 วิวทิวทัศน์
ทุ่งหญ้าฉวนจู่ซื่อ เมื่อสมัย 70 ปี ที่แล้ว ได้เกิดสงครามเหล่าบรรดาทหารจีนแดงหนีมาตามเส้นทางผ่านทุ่งหญ้าและได้เกิด โคลนดูดและหิวตายหลายพันคน ปัจจุบันได้มีการสร้างอนุสาวรีย์บริเวณใจกลางทุ่งหญ้าอันสวยงามเพื่อเป็นการ ระลึกถึงกองทัพทหารจีนแดง
เป็นพื้นที่อุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่ในอำเภอซงพานในเขตปกครองตนเองของทิเบต ที่นี่เป็นอุทยานที่อยู่ใกล้ๆ กับจิ่วจ้ายโกว เป็นแหล่งมรดกโลกที่สวยงามด้วยภูมิประเทศภูเขาสูงยอดปกคลุมด้วยหิมะ
เป็นเมืองที่ราบสูงอันเงียบสงบและแปลกใหม่ด้วยการผสมผสานของวัฒนธรรมทิเบต ทิวทัศน์ธรรมชาติที่สวยงาม เมืองโบราณและสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทันสมัย และเป็นที่อยู่ของชนกลุ่มน้อยหลากหลายกลุ่ม รวมทั้งชาวทิเบตคนเกวียงคนฮุ่ยและชาวฮั่น
ชิมชาอวู่หลงของจีน และชาที่มีชื่อเสียงเช่น ชาแดง ชาผลไม้ ชามะลิ ชากุหลาบ ฯลฯ
เป็นเมืองชายแดนจีน-ทิเบตในสมัยโบราณ และเป็นเมืองที่ใช้แลกเปลี่ยนสินค้าชาวฮั่นและชาวทิเบต ซึ่งชาวฮั่นนิยมนำใบชา ผ้าแพร เกลือและของใช้ประจำวันมาแลกเปลี่ยนม้า แกะ ขนแกะ และหนังสัตว์ของชาวทิเบต
กำแพงเมืองโบราณซงพาน เป็นเมืองโบราณที่ยังคงความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเมืองซงพานไว้ สร้างในสมัยราชวงศ์หมิง มีพลเมือง 1 แสนกว่าคน ปี ค.ศ. 1933 ทหารจีนแดงเดินทางไกลผ่านซงพาน นายพลหลิวป๋อเฉิง สาบานผูกมิตรกับหัวหน้าชาวเผ่าทิเบต เชียง อิสลาม และได้รับการสนับสนุนและได้ข้ามแดนไปทางภาคเหนือเพื่อต่อต้านชาวญี่ปุ่นที่รุกราน เส้นทางสู่เมืองซงพาน จากเมืองเฉิงตู เราจะนั่งรถผ่านวิวภูเขาที่สวยงาม ระหว่าทางจะผ่านเมืองเหวินชวน เมืองที่เกิดแผ่นดินไหวในปีพ.ศ. 2551 จากนั้นก็จะผ่านเมืองเม้าเสี้ยน ผ่านทะเลสาบเตี๋ยซี ก็จะถึงเมืองซงพาน
เป็นทะเลสาบที่มีเรื่องราวจากสถานที่ที่เคยเป็นหมู่บ้าน จนกระทั่งเมื่อปี 2478 ก็เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงจนกระทั่งหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านจมลงไปกลายเป็นทะเลสาบมาจนปัจจุบันนี้ ทำให้เป็นทะเลสาบที่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง ๓ พันกว่าเมตร
เป็นเมืองเอกของมณฑลเสฉวน ในปัจจุบันเป็นทั้งศูนย์กลางด้านการเมือง การทหาร และด้านการศึกษาของภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ ในสมัยจิ๋นซีฮ่องเต้ ได้มีการจัดการชลประทานขึ้น เพื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วมที่เกิดเป็นประจำทุกปี เมื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้ ชาวนาชาวไร่เพาะปลูกได้ดี ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น คนจึงเริ่มอพยพมาที่เมืองนี้มากขึ้นเรื่อยๆ จึงได้ชื่อว่าเฉิงตู
หยก (Jade) คือชื่อที่ใช้เรียกหินซึ่งเป็นอัญมณีอันล้ำค่ามากชนิดหนึ่ง โดยเฉพาะชาวจีนถือว่าหยกเป็นเจ้าแห่งหินมีค่าทั้งมวล
ศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้า ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเมืองเฉิงตูบนพื้นที่กว่า 600,000 ตารางเมตร ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 1987 ซึ่งใช้เป็นศูนย์เพาะพันธุ์และอนุรักษ์ รวมถึงใช้เป็นสถานที่ศึกษาหมีแพนด้า เป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่จะศึกษาระบบนิเวศน์ การอยู่อาศัยและการแพร่พันธุ์ของหมีแพนด้า ภายในได้รับการจัดสภาพแวดล้อมให้กลมกลืนกับป่าธรรมชาติ ทั้งยังเป็นเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์หายากของมณฑลเสฉวนอีกด้วย
ผ้าไหม เป็นอีกสินค้าของฝากของเมืองจีน ให้ชมความละเอียดอ่อนของผ้าไหม และเลือกซื้อสินค้าที่จากผ้าไหมที่มีเนื้อผ้าอันละเอียดอ่อน เช่น ผ้าห่ม เสื้อผ้า รองเท้า และอื่นๆ
วัดเจ้าเจี๋ย ตั้งอยู่ทางชานเมืองทางเหนือของนครเฉิงตู เป็นวัดไม้ทั้งหลังแห่งแรกทางตะวันตกของมณฑลเสฉวน มีความสำคัญในทางประวัติศาสตร์ทางพุทธศาสนาในจีน วัดเจ้าเจี๋ยเป็นอารามเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถังและได้มีการบูรณะขึ้นในปี 1663 ในสมัยราชวงศ์ชิง
เป็นถนนโบราณที่มีสินค้าให้ท่านช้อปปิ้งได้ทั้งของรับประทาน และของฝากของที่ระลึกเช่นหน้ากากเฉิงตูเพราะถนนจินหลีนี้เป็นที่ตั้งของสถานที่แสดงโชว์เปลี่ยนหน้ากากอันโงดังของเมืองเฉิงตู แค่ประตูทางเข้าก้อสามารถทำให้ท่านเห็นถึงบรรยากาศแห่งเหมือนเดินในหนังจีนสมัยก่อนได้เลยทีเดียว
โชว์เปลี่ยนหน้ากาก เป็นโชว์ที่ใช้ศิลปะพร้อมความสามารถในการเปลี่ยนหน้ากากแต่ละฉากภายในเสี้ยววินาที โดยที่ไม่สามารถจับตาได้ทัน เป็นการแสดงที่สงวนและสืบทอดกันมาภายในตระกูล หลายชั่วอายุคน ไม่ถ่ายทอดให้บุคคลภายนอกทั่วไป
เป็นถนนคนเดินในเมืองเฉิงตู มีอีกชื่อนึงว่าถนนทองคำ100 ปี ถนนคนเดินเส้นนี้มีร้านค้า ห้างสรรพสินค้า ซึ่งมีสินค้าทั้งแบรนด์ต่างประเทศและในประเทศ อาทิ เสื้อผ้า, รองเท้า, เครื่องหนัง, กระเป๋าเดินทาง, นาฬิกา, เกมส์, รวมถึงร้านอาหารมากมาย
เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองเฉิงตู ประเทศจีน โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 16 กิโลเมตร ในเขตซวงหลิว ในปี 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้ได้กลายเป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายที่สุดในภาคตะวันตกของจีน มีผู้โดยสารมาใช้บริการทั้งสิ้นกว่า 22,637,762 คน
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย