เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองเฉิงตู ประเทศจีน โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 16 กิโลเมตร ในเขตซวงหลิว ในปี 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้ได้กลายเป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายที่สุดในภาคตะวันตกของจีน มีผู้โดยสารมาใช้บริการทั้งสิ้นกว่า 22,637,762 คน
เป็นทะเลสาบที่มีเรื่องราวจากสถานที่ที่เคยเป็นหมู่บ้าน จนกระทั่งเมื่อปี 2478 ก็เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงจนกระทั่งหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านจมลงไปกลายเป็นทะเลสาบมาจนปัจจุบันนี้ ทำให้เป็นทะเลสาบที่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง ๓ พันกว่าเมตร
กำแพงเมืองโบราณซงพาน เป็นเมืองโบราณที่ยังคงความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเมืองซงพานไว้ สร้างในสมัยราชวงศ์หมิง มีพลเมือง 1 แสนกว่าคน ปี ค.ศ. 1933 ทหารจีนแดงเดินทางไกลผ่านซงพาน นายพลหลิวป๋อเฉิง สาบานผูกมิตรกับหัวหน้าชาวเผ่าทิเบต เชียง อิสลาม และได้รับการสนับสนุนและได้ข้ามแดนไปทางภาคเหนือเพื่อต่อต้านชาวญี่ปุ่นที่รุกราน เส้นทางสู่เมืองซงพาน จากเมืองเฉิงตู เราจะนั่งรถผ่านวิวภูเขาที่สวยงาม ระหว่าทางจะผ่านเมืองเหวินชวน เมืองที่เกิดแผ่นดินไหวในปีพ.ศ. 2551 จากนั้นก็จะผ่านเมืองเม้าเสี้ยน ผ่านทะเลสาบเตี๋ยซี ก็จะถึงเมืองซงพาน
ทุ่งหญ้าฉวนจู่ซื่อ เมื่อสมัย 70 ปี ที่แล้ว ได้เกิดสงครามเหล่าบรรดาทหารจีนแดงหนีมาตามเส้นทางผ่านทุ่งหญ้าและได้เกิด โคลนดูดและหิวตายหลายพันคน ปัจจุบันได้มีการสร้างอนุสาวรีย์บริเวณใจกลางทุ่งหญ้าอันสวยงามเพื่อเป็นการ ระลึกถึงกองทัพทหารจีนแดง
เป็นอุทยานระดับโลกซึ่งตั้งอยู่ที่อำเภอหนานปิง อยู่ทางเหนือของมณฑลเสฉวน ห่างจากตัวเมืองเฉิงตู ประมาณ 500 กิโลเมตร และอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 2,500 เมตร ความสวยงามของที่นี่ได้รับการอนุรักษ์ให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี 1992 มีแม่น้ำลำธาร มีทะเลสาบใหญ่น้อยมากมายหลายร้อยแห่ง ซึ่งชาวท้องถิ่นเรียกว่าลูกทะเล น้ำในทะเลสาบใสที่นี่มีความสะอาดและสวยงามตระการตา จะเห็นเงาสะท้อนภาพของภูเขาและป่าดงดิบท้องฟ้าเป็นสีคราม สัมผัสธรรมชาติบริสุทธิ์ที่ได้รับการดูแลรักษาไว้เป็นอย่างดี
เป็นอุทยานระดับโลกซึ่งตั้งอยู่ที่อำเภอหนานปิง อยู่ทางเหนือของมณฑลเสฉวน ห่างจากตัวเมืองเฉิงตู ประมาณ 500 กิโลเมตร และอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 2,500 เมตร ความสวยงามของที่นี่ได้รับการอนุรักษ์ให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี 1992 มีแม่น้ำลำธาร มีทะเลสาบใหญ่น้อยมากมายหลายร้อยแห่ง ซึ่งชาวท้องถิ่นเรียกว่าลูกทะเล น้ำในทะเลสาบใสที่นี่มีความสะอาดและสวยงามตระการตา จะเห็นเงาสะท้อนภาพของภูเขาและป่าดงดิบท้องฟ้าเป็นสีคราม สัมผัสธรรมชาติบริสุทธิ์ที่ได้รับการดูแลรักษาไว้เป็นอย่างดี
เป็นเมืองที่ราบสูงอันเงียบสงบและแปลกใหม่ด้วยการผสมผสานของวัฒนธรรมทิเบต ทิวทัศน์ธรรมชาติที่สวยงาม เมืองโบราณและสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทันสมัย และเป็นที่อยู่ของชนกลุ่มน้อยหลากหลายกลุ่ม รวมทั้งชาวทิเบตคนเกวียงคนฮุ่ยและชาวฮั่น
เป็นพื้นที่อุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่ในอำเภอซงพานในเขตปกครองตนเองของทิเบต ที่นี่เป็นอุทยานที่อยู่ใกล้ๆ กับจิ่วจ้ายโกว เป็นแหล่งมรดกโลกที่สวยงามด้วยภูมิประเทศภูเขาสูงยอดปกคลุมด้วยหิมะ
เมืองเม่าเสี้ยน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลเสฉวน ประชากร ส่วนใหญ่เป็นชนชาวเผ่าเชียง เม่าเสี้ยนยังและเป็นแหล่งเพาะพันธุ์หมีแพนด้าที่สำคัญของจีนแห่งหนึ่ง
เป็นเมืองเอกของมณฑลเสฉวน ในปัจจุบันเป็นทั้งศูนย์กลางด้านการเมือง การทหาร และด้านการศึกษาของภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ ในสมัยจิ๋นซีฮ่องเต้ ได้มีการจัดการชลประทานขึ้น เพื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วมที่เกิดเป็นประจำทุกปี เมื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้ ชาวนาชาวไร่เพาะปลูกได้ดี ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น คนจึงเริ่มอพยพมาที่เมืองนี้มากขึ้นเรื่อยๆ จึงได้ชื่อว่าเฉิงตู
ผ้าไหม เป็นอีกสินค้าของฝากของเมืองจีน ให้ชมความละเอียดอ่อนของผ้าไหม และเลือกซื้อสินค้าที่จากผ้าไหมที่มีเนื้อผ้าอันละเอียดอ่อน เช่น ผ้าห่ม เสื้อผ้า รองเท้า และอื่นๆ
โชว์เปลี่ยนหน้ากาก เป็นโชว์ที่ใช้ศิลปะพร้อมความสามารถในการเปลี่ยนหน้ากากแต่ละฉากภายในเสี้ยววินาที โดยที่ไม่สามารถจับตาได้ทัน เป็นการแสดงที่สงวนและสืบทอดกันมาภายในตระกูล หลายชั่วอายุคน ไม่ถ่ายทอดให้บุคคลภายนอกทั่วไป
การนวดเท้า เป็นอีกวิธีหนึ่งในการผ่อนคลายความเครียดปรับสมดุลให้การไหลเวียนของโลหิตด้วยวิธีธรรมชาติ
เป็นท่าอากาศยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมืองเฉิงตู ประเทศจีน โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 16 กิโลเมตร ในเขตซวงหลิว ในปี 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้ได้กลายเป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายที่สุดในภาคตะวันตกของจีน มีผู้โดยสารมาใช้บริการทั้งสิ้นกว่า 22,637,762 คน
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย