เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
เป็นท่าอากาศยานพาณิชย์ที่อยู่ในเขตเมืองลี่เจียง ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในหุบเขาที่มีทัศนียภาพงดงาม ท่าอากาศยานนี้สร้างขึ้นในปี 1995 โดยอยู่ห่างไปทางใต้ขอเมืองลี่เจียงประมาณ 25 กิโลเมตร
เป็นเมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางขุนเขาทางตอนเหนือของต้าลี่ ซึ่งมีประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ยาวนานกว่า 800 ปี และเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่าหน่าซี (Naxi) ที่อพยพมาจากทิเบต มีเสน่ห์อันงดงาม ไม่ว่าจะด้วยเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมเฉพาะถิ่นอันมีเอกลักษณ์ โดยมีโครงสร้างทางสังคมที่ผู้หญิงมีความเป็นใหญ่
ตั้งอยู่บนที่ราบสูงในเมืองต้าหลี่ มณฑลยูนนาน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีความยาวจากริมฝั่งทิศเหนือจรดทิศใต้ 40 กิโลเมตร และจากทิศตะวันออกจรดทิศตะวันตกประมาณ 7-8 กิโลเมตร จึงเป็นทะเลสาบบนที่ราบสูงที่ใหญ่เป็นอันดับสองในสาธารณรัฐประชาชนจีน รองจากทะเลสาบเตียนฉือ ฝั่งทะเลสาบมีความยาวโดยรอบ 116 กิโลเมตร ความลึกเฉลี่ย 11 เมตร เป็นทะเลสาบที่มีความสวยงามอย่างยิ่ง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญและมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของมณฑลยูนนาน
เป็นสัญลักษณ์ของเมืองต้าลี่ที่โดดเด่นงดงาม ตั้งอยู่ริมทะเลสาบเอ๋อไห่ ประกอบด้วยเจดีย์สีขาวสวยงาม 3 องค์โดยองค์กลางมีความสูงถึง 70 เมตรซึ่งสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถังจึงมีลักษณะเหมือนกับเจดีย์ในเมืองซีอาน ส่วนองค์เล็กอีก 2 องค์ สร้างเพิ่มเติมทีหลังในสมัยราชวงศ์หยวน ซึ่งเป็นช่วงที่พุทธศาสนากำลังได้รับความนิยมสูงสุด ในประเทศจีน มีอายุกว่า 1,000 ปี และได้มีการบูรณะเรื่อยมา
วัดเจ้าแม่กวนอิมแปลงกายตามตำนานเล่าว่าเจ้าแม่กวนอิมได้แปลงกายเป็นหญิงชราแบกก้อนหินใหญ่ไว้บนหลังเพื่อให้ทหารของฝ่ายตรงข้ามได้เห็น เมื่อทหารของฝ่ายศัตรูได้เห็นว่าแม้แต่หญิงชรายังแข็งแรงถึงเพียงนี้ ถ้าเป็นคนวัยหนุ่มสาวจะต้องมีพละกำลังมากมายยากจะต่อสู้ จึงไม่ได้ทำการเข้าโจมตีเมืองและถอยทัพกลับไปชาวเมืองจึงสร้างวัดแห่งนี้ขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง เป็นวัดที่มีประติมากรรมเยี่ยมยอดแห่งหนึ่งในต้าหลี่
เป็นเมืองเอกของเขตปกครองตนเองชนชาติไป๋ ต้าหลี่ มณฑลยูนนานทางตอนใต้ของสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่บนที่ราบสูงระหว่างเทือกเขาชางซานทางด้านตะวันตก และทะเลสาบเอ๋อไห่ทางด้านตะวันออก เป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชาวไบ๋และชาวอี้มาตั้งแต่สมัยโบราณ
เป็นเมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางขุนเขาทางตอนเหนือของต้าลี่ ซึ่งมีประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ยาวนานกว่า 800 ปี และเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่าหน่าซี (Naxi) ที่อพยพมาจากทิเบต มีเสน่ห์อันงดงาม ไม่ว่าจะด้วยเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมเฉพาะถิ่นอันมีเอกลักษณ์ โดยมีโครงสร้างทางสังคมที่ผู้หญิงมีความเป็นใหญ่
เป็นกระเช้าที่นำพาท่านขึ้นสู่บริเวณจุดชมวิวบนเขาหิมะมังกรหยก ที่ความสูงระดับ 4,506 เมตร ระหว่างทางจะได้ชมวิวของภูเขาหิมะอันงดงามสุดบรรยาย ให้ท่านได้สัมผัสความหนาวเย็นและยิ่งใหญ่ของภูเขาแห่งนี้
ภูเขานี้ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของลี่เจียง เป็นภูเขาสูงที่ตั้งตระหง่าน ซึ่งมีหิมะปกคลุมอยู่ตลอดทั้งปี ทิวเขาแห่งนี้ประกอบไปด้วยสภาพแวดล้อมต่างๆ ทั้งหุบห้วย ธารน้ำ แนวผา และทุ่งหญ้าน่าซี ทิวเขาแห่งนี้เมื่อมองจากระยะไกล จะเห็นเป็นลักษณะคล้ายมังกรกำลังเลื้อย สีขาวของหิมะที่ปกคลุมอยู่นั้นดูราวกับหยกขาว ที่ตัดกับสีน้ำเงินของท้องฟ้า คล้ายมังกรขาวบนฟากฟ้า มีจุดชมวิวบนยอดเขาที่สามารถชมวิวทิวทัศน์และธรรมชาติบนจุดที่สวยงามที่สุดของที่นี่
อุทยานน้ำหยกตั้งอยู่บริเวณเชิงเขาหิมะมังกรหยก ด้านทิศเหนือของเมืองลี่เจียง ห่างจากตัวเมืองลี่เจียงไปประมาณ 15 กิโลเมตร ภายในมีหมู่บ้านและน้ำที่นี่จะเป็นน้ำใสที่มีสีเขียวคล้ายหยก จนเป็นที่มาของอุทยานน้ำหยก น้ำที่ไหลมาที่หมู่บ้านนั้นมีที่กำเนิดมาจากน้ำผุบนภูเขาใต้ต้นไม้ยักษ์อายุกว่าพันปีอยู่สองต้น ปัจจุบันอุทยานน้ำหยกได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับ 4A ของจีน
เป็นธารน้ำที่มีลักษณะเป็นเชิงชั้นหินปูนสีขาวลดหลั่นลงมางดงาม ดุลจำลองความงดงามของอุทยานธารขาวกับหลวงหลงมารวมกัน ในลักษณะของน้ำตกหินปูนขนาดเล็กและภูเขาหิมะมังกรหยกเป็นพื้นหลัง น้ำที่ไหลผ่านหุบเขานี้คือน้ำที่ละลายจากหิมะบนยอดเขาหิมะมังกรหยก เนื่องจากจุดนี้มีทิวทัศน์ที่สวยงามที่มีฉากหลังคือภูเขาหิมะมังกรหยกมีน้ำตก และแม่น้ำกึ่งทะเลสาบจึงเป็นที่นิยมของศิลปินนักวาดภาพและคู่รักที่มักจะมาถ่ายภาพที่น่าประทับใจ
ในร้านสมุนไพรและยาแผนจีนโบราณนั้นมีสมุนไพรธรรมชาติต่างๆ ที่น่าสนใจหลายชนิด แต่ชนิดที่อยากแนะนำที่สุดนั้นมีชื่อว่า "เป๋าซูหลิง" ซึ่งรู้จักกันในนาม "บัวหิมะ" ยาประจำบ้านที่มีชื่อเสียง ที่คนไทยนิยมซื้อไปเป็นของฝากกลับบ้าน
เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนานซึ่งมีพรมแดนติดกับอาณาเขตหนาซี ของเมืองลี่เจียง และอาณาจักรหยี ของเมืองหนิงหลาง ซึ่งอยู่ห่างจากนครคุนหมิงถึง 700 กิโลเมตร เมืองนี้อุดมไปด้วยธรรมชาติที่งดงามของป่าไม้, ทุ่งหญ้า, ภูเขา, ทะเลสาบและสัตว์นานาชนิด ด้วยภูมิประเทศรวมกับทัศนีย์ภาพที่งดงาม สถานที่แห่งนี้จึงได้ชื่อว่า “ ดินแดนแห่งความฝัน ”
“ฉางเจียงตี่ยี่วาน” (โค้งแรกแม่น้ำแยงซี) เป็นโค้งที่เกิดจากแม่น้ำแยงซีที่ไหลลงมาจากชิงไห่และทิเบต ซึ่งเป็นที่ราบสูงไหลลงมากระทบกับเขาไห่หลอ แล้วหักเส้นทางโค้งไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ จนเกิดเป็น “โค้งแรกแม่น้ำแยงซี” ขึ้น
ช่องแคบเสือกระโดด เป็นช่องแคบช่วงแม่น้ำแยงซีไหลลงมาจากจินซาเจียง (แม่น้ำทรายทอง) เป็นช่องแคบที่มีน้ำไหลเชี่ยวมาก ช่วงที่แคบที่สุดประมาณ 30 เมตร ตามตำนานเล่าว่า ในอดีตช่องแคบเสือนี้สามารกระโดดข้ามไปยังฝั่งตรงข้ามได้ จึงเป็นที่มาของ “ ช่องแคบเสือกระโดด ”
เมืองโบราณนี้ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนาน เขตปกครองพิเศษของชาวธิเบตตี๋ชิ้ง บนที่ราบในวงล้อมของขุนเขา เป็นเมืองโบราณอันสวยงามที่ล่้อมรอบด้วยราบทุ่งหญ้า มีภูเขาล้อมรอบ คำว่า"จง" นั้นหมายถึงศูนย์กลาง หรือสิ่งที่กว้างใหญ่อันเป็นศูนย์กลาง ส่วน"เตี้ยน" นอกจากจะแปลว่าทุ่งหญ้าแล้ว ยังอาจแปลว่าอาณาจักรได้ด้วย
เป็นวัดที่ใหญ่และสำคัญของเมืองแชงกรีล่า โดยอยู่ห่างจากตัวเมืองจงเตี้ยนไปทางเหนือไปประมาณ 5 กิโลเมตร เป็นวัดนิกายลามะแบบธิเบตที่ใหญ่ที่สุดในมณฑลยูนนาน มีอายุเก่าแก่กว่า 300 ปี วัดนี้สร้างในสมัยทะไลลามะองค์ที่ 5 ช่วงศตวรรษที่ 18 ในสมัยจักรพรรดิ์คังซี แห่งราชวงศ์ชิง โดยสร้างจำลองแบบจากพระราชวังโปตาลาในกรุงลาซาเอามาไว้ในวัดนี้
เป็นเมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางขุนเขาทางตอนเหนือของต้าลี่ ซึ่งมีประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ยาวนานกว่า 800 ปี และเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่าหน่าซี (Naxi) ที่อพยพมาจากทิเบต มีเสน่ห์อันงดงาม ไม่ว่าจะด้วยเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมเฉพาะถิ่นอันมีเอกลักษณ์ โดยมีโครงสร้างทางสังคมที่ผู้หญิงมีความเป็นใหญ่
สระมังกรดำนี้มีที่มาจากตำนานเล่าขานกันว่าในอดีตมีคนพบเห็นมังกรดำปรากฏกายใต้น้ำบ้าง ผุดขึ้นมาจากสระน้ำบ้าง บรรยากาศภายในสวนนั้นเงียบสงบและงดงามด้วยบึงน้ำใสสะอาดสะท้อนภาพทิวทัศน์ของเทือกเขาหิมะมังกรหยกได้อย่างชัดเจน ว่ากันว่าทิวทัศน์ของเทือกเขาหิมะมังกรหยกที่มองจากบริเวณสระมังกรดำเป็นหนึ่งในทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดของจีน
เป็นท่าอากาศยานพาณิชย์ที่อยู่ในเขตเมืองลี่เจียง ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในหุบเขาที่มีทัศนียภาพงดงาม ท่าอากาศยานนี้สร้างขึ้นในปี 1995 โดยอยู่ห่างไปทางใต้ขอเมืองลี่เจียงประมาณ 25 กิโลเมตร
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย