เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย
ท่าอากาศยานนี้ตั้งอยู่ที่เขตเซปัง รัฐสลังงอร์ ประเทศมาเลเซีย ห่างจากตัวเมืองกัวลาลัมเปอร์ประมาณ 50 กิโลเมตร เปิดดำเนินการเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2541 เพื่อใช้เป็นท่าอากาศยานหลักแทนท่าอากาศยานสุลต่าน อับดุล อาซิส ซาห์(สูบัง) ซึ่งตั้งห่างอยู่ทางทิศเหนือ (ปัจจุบันเปิดทำการในสายภายในประเทศ และเครื่องบินขนาดเล็ก)
เป็นที่รู้จักในชื่อย่อว่า เจบี เป็นเมืองเอกของรัฐยะโฮร์ ทั้งเป็นเมืองใหญ่อันดับที่สองของประเทศมาเลเซีย ตั้งอยู่ทางใต้สุดของคาบสมุทรมลายูและใต้สุดของแผ่นดินยูเรเชีย ยะโฮร์บาห์รูมีประชากราว 1.4 ล้านคน และอาจมีมากกว่าสองล้านคนหากนับรวมกับปริมณฑล ถือว่ามากเป็นอันดับสองของประเทศรองจากกัวลาลัมเปอร์ และภูมิภาคหุบเขากลัง ยะโฮร์บาห์รูเยังเป็นเมืองสำคัญทางอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดทางใต้ของมาเลเซียด้วย
เป็นห้างเอาท์เลตมอลล์แห่งแรกที่เปิดในประเทศมาเลเซีย ยะโฮร์พรีเมี่ยมเอาท์เล็ท (Johor Premium Outlet) เป็นสวรรค์แห่งการช้อปปิ้งเสื้อผ้า จากคอลเลคชั่น แบรนด์เนมชื่อดัง และ 80 ดีไซเนอร์ชั้นนำ ที่นี่คุณจะได้พบกับส่วนลดตั้งแต่ 25-65% ทุกวัน
เป็นสวนสนุกเลโก้แลนด์แห่งที่ 6 ของโลก และแห่งแรกในเอเชีย เพียบพร้อมไปด้วยเรื่องราวของเลโก้ และเครื่องเล่นกว่า 40 ชนิด และภายในสวนสนุกนั้น สามารถแบ่งเป็นโซนต่างๆ ทั้งหมด 7 โซน
เป็นเมืองหลวงของประเทศมาเลเซียและเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศด้วย ภายในมาเลเซียเอง กัวลาลัมเปอร์มักจะเรียกย่อ ๆ ว่า KL กัวลาลัมเปอร์เป็นหนึ่งในสามดินแดนสหพันธ์ของมาเลเซีย (Malaysian Federal Territories) ล้อมรอบด้วยรัฐสลังงอร์บนชายฝั่งตะวันตกตอนกลางของคาบสมุทรมาเลเซีย (Peninsular Malaysia) ฝ่ายบริหารของรัฐบาลมาเลเซียได้ย้ายไปที่เมืองใหม่คือ ปูตราจายา อย่างไรก็ดี พระราชฐานของกษัตริย์ของมาเลเซีย รัฐสภามาเลเซีย และฝ่ายนิติบัญญัติยังคงอยู่ที่กัวลาลัมเปอร์
เป็นเมืองหลวงแห่งใหม่ของมาเลเซียที่เป็นศูนย์กลางการบริหารของรัฐบาล ปุตราจายาได้ชื่อว่าเป็นเมืองในสวนที่สวยงาม มีรูปแบบการวางผังเมืองอย่างดี เสน่ห์ของที่นี่คือสวนพฤษชาติ ทะเลสาบปุตราจายา และอาคารรูปทรงแปลกตา
แวะชมและถ่ายรูปกับอาคารที่ทำงานของนายกรัฐมนตรี อาคารมัสยึดสีชมพูอาคารที่ ทำ การรัฐ สะพาน แขวน ทะเลสาบ ทีมีทัศนียภาพทีสวยงาม เป็นสถาปัตยกรรมมัสยิดสีชมพูลอยอยู่บนแหลมปุตราจายา จุดที่สูงที่สุดของมัสยิด มีความสูงเทียบเท่าตึกประมาณ 25 ชั้น เป็นจุดเด่นที่สำคัญของเมือง นอกจากนั้นก็ มีทะเลสาบที่สร้างขึ้นโดยการขุด จึงทำให้เมืองปุตราจายามีภูมิทัศน์ที่สวยงาม และ มีสะพานที่ออกแบบอย่างสวยงามถึง 5 สะพาน
เป็นมัสยิดที่อยู่ในเขตสลังงอร์ของประเทศมาเลเซีย เป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดของประเทศและยังเป็นมัสยิดที่ใหญ่เป็นอันดับสองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ถูกสร้างขึ้นโดยโองการของสุลต่านซาลาฮูดดินอับดุลอาซิซเมื่อเขาประกาศให้ชาห์อาลัมเป็นเมืองหลวงใหม่ของสลังงอร์เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ปี 1974 เอกลักษณ์เด่นของที่นี่คือโดมสีน้ำเงินและสีเงินขนาดใหญ่บนหลังคา และมีลานพิธีขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับผู้ละหมดได้กว่า 24,000 คน
อาคารสุลต่านอับดุลซาหมัดเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของเมือง ตั้งอยู่หน้าจตุรัสเมอร์เดกาและสโมสรรอยัลสลังงอร์ บนถนนจาลันทุนกูอับดุลราห์มันสร้างเสร็จในปี ค.ศ. 1897 โดย เอ.ซี. นอร์มัน ในช่วงที่มาเลเซียอยู่ภายใต้การยึดครองของอังกฤษ อาคารแห่งนี้ถูกใช้เป็นสำนักงานของราชการหลายฝ่าย ปัจจุบัน อาคารประวัติศาสตร์แห่งนี้เป็นที่ตั้งของศาลสูงและศาลฎีกา ลักษณะของอาคารเป็นสถาปัตยกรรมแบบแขกมัวร์และมีหอนาฬิกา เนิ่องจากอาคารแห่งนี้เป็นศูนย์กลางของเมือง นักท่องเที่ยวมักจะมาถ่ายรูปที่นี่
เป็นพระราชวังแห่งชาติ ที่เป็นสถานที่ประทับของสมเด็จพระราชาธิบดีหรือยังดีเปอร์ตวนอากง พระราชวังแห่งนี้จะเป็นกลุ่มอาคารรูปทรงโดมเชื่อมกับทางหลวงไปยังตัวเมือง และมีถนนทางเข้าพิเศษหลายเส้นทางพระราชวังแห่งนี้ตั้งอยู่บนพื้นที่กว่า 100,000 ตารางเมตร ซึ่งมีการครอบครองมาตั้งแต่ทศวรรษที่ 1990 และกลายเป็นเขตพระราชฐานนับตั้งแต่นั้น
เป็นอาคารสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นของเมืองกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย ออกแบบโดยเซซาร์ เปลลี ตั้งอยู่บริเวณใจกลางย่านธุรกิจของเมือง ที่แวดล้อมด้วยสวนสาธารณะและส่วนอาคารคอนเวนชั่นเซ็นเตอร์ ตึกปิโตรนัสมี 2 ตึกตั้งคู่กัน เชื่อมโดยสะพานลอยฟ้า (Skybridge) ที่นี่นับว่าเป็นอาคารแฝดที่สูงที่สุดของโลก
ท่าอากาศยานนี้ตั้งอยู่ที่เขตเซปัง รัฐสลังงอร์ ประเทศมาเลเซีย ห่างจากตัวเมืองกัวลาลัมเปอร์ประมาณ 50 กิโลเมตร เปิดดำเนินการเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2541 เพื่อใช้เป็นท่าอากาศยานหลักแทนท่าอากาศยานสุลต่าน อับดุล อาซิส ซาห์(สูบัง) ซึ่งตั้งห่างอยู่ทางทิศเหนือ (ปัจจุบันเปิดทำการในสายภายในประเทศ และเครื่องบินขนาดเล็ก)
เป็นท่าอากาศยานที่เปิดทำการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 ซึ่งในตอนแรกเปิดใช้แค่เที่ยวบินภายในประเทศ ในตอนนี้เป็นเสมือนท่าอากาศยานหลักประจำกรุงเทพฯ และยังเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มีผู้เดินทางคับคั่งที่สุดในประเทศอีกด้วย